De trilogie IJzeltje verscheen oorspronkelijk in het Frans tussen 2000 en 2002 bij Delcourt. Het was toen de debuutreeks van Riad Sattouf die later fenomenaal zou doorbreken met De Arabier van de Toekomst. Scenarist Eric Corbeyran was toen al langer aan de slag en is inmiddels bekend van onder meer Châteaux Bordeaux, 14-18, De Zang van de Vampiers, Elfen en honderden andere albums in tientallen verschillende reeksen.

“‘De dag waarop Mervent het kind onder zijn dak opnam, kwam hij me een bezoekje brengen… Hij vertelde me over zijn verfoeilijke plan. Ik raadde hem aan zijn geheim aan de dolmen toe te vertrouwen. Dat was mijn manier om de strandjutters af te schrikken. Ik vertelde hun dat de steen dan het beste in hen absorbeerde in ruil voor het fortuin dat ze hoopten te vinden. Het was een soort pact.’ Terwijl de geest van Brune het mysterie van de stenen tafel onthult, vereffent IJzeltje haar rekeningen met haar beulen. Een slotakte waarin het stille geweld van het gestolen kind en de abjecte wreedheid van degenen die haar tot een gebroken bestaan veroordeelden tot een definitief einde komen.”

Verstripping door Camille Benyamina van de ook in het Nederlands verschenen roman van de Belgische schrijfster Amélie Nothomb.

“Parijs is vol. En de jonge, aantrekkelijke Saturnine is dringend op zoek naar een plek om te wonen. Wanneer ze een advertentie vindt voor een ruime kamer in een appartement in een leuke Parijse wijk, stelt ze zich kandidaat. De eigenaar van het appartement laat zijn keuze op haar vallen. Huisbaas don Elemirio Nibal y Milcar is even bizar als zijn naam doet vermoeden. Hij spreekt met nostalgie over de inquisitie en verbiedt haar de toegang tot die ene geheimzinnige donkere kamer in het appartement. Saturnine komt te weten dat don Elemirio was getrouwd met de vorige vrouwelijke huurders, die een voor een zijn verdwenen. Zal Saturnine aan haar lot ontsnappen? ”

In september 2023 is het vijfenzeventig jaar geleden dat de Italiaanse westernreeks Tex Willer voor het eerst verscheen. Tekenaar Aurelio Galleppini en scenarist Giovanni Luigi Bonelli maakten toen het eerste deeltje van de bekendste en langst lopende Italiaanse stripreeks waarvan maandelijks een nieuw deel verschijnt en ook tal van nevenreeksen kende. In zijn topdagen haalde de reeks een maandelijkse verkoop van 700.000 exemplaren. In 2010 was dat nog 200.000 exemplaren, sowieso fenomenaal hoog voor een Europese stripreeks. Intussen zijn meer dan 750 Italiaanse pocketdeeltjes verschenen en nog een hoop albums in nevenreeksen.

Erik van Helvoort, uitgever van Uitgeverij HUM!, die Tex Willer terug op de Nederlandstalige kaart bracht, staat uiteraard stil bij deze verjaardag. In navolging van de oude Nederlandse Classics-reeks uit 1971 tot 1981 publiceert de uitgeverij vanaf september vier gloednieuwe pocketdeeltjes in zwart-wit. De oude vertaalde reeks hield het uit tot deeltje 128. In 2007 bracht Erik van Helvoort als oprichter van de Tex Willer-fanclub nog zelf deeltje 129 uit om het verhaal van deeltje 128 te kunnen afronden. Na deeltje 130 in september 2023 volgen de delen 131, 132 en 133 in de daaropvolgende maanden. Elke pocket telt 112 pagina’s die samen een stevig, compleet verhaal vormen. Het verhaal brengt Tex naar New York, zoals je ook kan afleiden van de titels en covers van Manhattan! (deel 131), Paniek in het Theater (deel 132) en New York Bedreigd (deel 133).

Het tekenwerk is toevertrouwd aan Maurizio Dotti. In Italië publiceerde hij dit jaar een dubbeldikke Texone, een nevenreeks die alleen is weggelegd voor de beste Tex Willer-tekenaars. Het scenario is van oudgediende Mauro Boselli, over wie we al vaak onze lof betuigden in onze besprekingen van zijn door Uitgeverij HUM! vertaalde Tex Willers.

In 2017 startte Uitgeverij HUM! met nieuwe vertalingen van Tex Willer, met name de reeks Tex Willer Classics waarvoor bekende en ook gewoon erg goede tekenaars dikke westernverhalen van meer dan 220 pagina’s tekenen en in zwart-wit verschijnen. In 2016 kwam daar een andere reeks bij, ditmaal in kleur, met verhalen die een normaler aantal pagina’s tellen.

“In café De Pintoloog vindt een woelig gesprek plaats tussen twee oude vrienden. Schrijver Carl probeert zijn boekenwijsheid aan barman Peter te verkopen, maar die ziet vanachter zijn toog meer heil in zijn eigen levensvisie. Een andere tooghanger kan het maar moeilijk aanhoren. Wanneer zij zich roert, laaien de gemoederen op, gaat de drank onverdund vloeien en botst Carl op de wankele muren van zijn eigen geloof.”

De Tooghangers ligt in het verlengde van Ben Gijsemans‘ eerdere strip De Kerkgangers. Hij is ook de auteur van Hubert en Aaron.

De vrouw kent geen grenzen

1930. Een trein spoort door de Smoky Mountains en arriveert in het stadje Waynesville,  North Carolina. Het kersverse echtpaar George en Serena Pemberton stapt uit en wordt opgewacht door de twee vaste compagnons van de Pemberton Houthandel. Ietwat verderop zit een oudere man, Abe Harmon, met dochter Rachel, ooit het lief van George en zwanger van hem. Abe wil George ter verantwoording roepen en het komt tot een handgemeen. Een messteek wordt vader Abe fataal. De Pemberton Houthandel heeft een concessie voor houtkap over een uitgestrekt gebied en stelt tientallen mannen te werk. Serena weet meteen respect af te dwingen door haar vakkennis. Houthakken is echter niet alleen fysiek een harde stiel, maar verschillende mannen sterven ook door een beet van een ratelslang met haar nest in de voet van een boom. Serena besluit een adelaar af te richten en ze slaagt erin de roofvogel systematisch jacht te laten maken op slangen. Men kijkt op naar deze alleszins bijzonder wilskrachtige vrouw.

Ondertussen wil een minister een vergadering organiseren om de oprichting van een nationaal park te bespreken. Serena is geen grote voorstander om grond af te staan, maar ze wil dan toch zoveel mogelijk terrein ontbost hebben vóór de overdracht. Men raakt het niet meteen eens over een prijs hoewel het duidelijk is dat het project van een nationaal park moeilijk zal kunnen tegengehouden worden. En Buchanan, een compagnon van de Pemberton Houthandel, blijkt er zich vreemd genoeg niet tegen te verzetten. Hij sterft daarna toevallig tijdens een jachtongeval. Tegelijkertijd vraagt Rachel, die moeder is geworden van zoontje Jacob, of ze terug haar werk in de keuken van de houthandel kan hervatten. Met enige tegenzin wordt dit aanvaard. Serena, die zelf zwanger is geworden, krijgt pijnlijke krampen in haar achtste maand. Dokter Cheney, de bedrijfsarts, minimaliseert en denkt aan flatulentie. ‘s Anderendaags heeft Serena echter ernstige bloedingen en wordt naar het ziekenhuis gebracht. Ze kan nog net gered worden, maar de baby niet, en kinderen krijgen zal niet meer mogelijk zijn wegens een gescheurde baarmoeder. Dokter Cheney wordt later vermoord teruggevonden aan het station. Er wordt gedacht aan landlopers, maar er is geen bewijs. Het is duidelijk, tegenstanders worden vroeg of laat geliquideerd. Serena gaat over lijken. Zijn Rachel en zoontje Jacob nog wel veilig?

Serena is gebaseerd op een roman van de Amerikaanse schrijver Ron Rash. Het boek werd verfilmd in 2014 onder regie van Suzanne Bier en is bewerkt tot een graphic novel in het Frans door het echtpaar Anne-Caroline Pandolfo (scenario) en Terkel Risbjerg (tekeningen) bij uitgeverij Sarbacane in 2018. Het verhaal is te situeren in de Verenigde Staten na de Grote Depressie in 1930 met een enorme werkloosheid en goedkope arbeidskrachten enerzijds en rijke ondernemers die menen zich alles te kunnen permitteren, zelfs ten koste van de natuur, anderzijds.

De cover trok ons niet meteen aan, bij het openslaan van het album werden we wel van de sokken geblazen door de schilderachtige pracht van de prenten. En dat gaat het hele album door. De quasi rudimentaire figuren, met fijne en soms dikke aflijning, stralen gedrevenheid en karakter uit. De erg mooie inkleuring is uitgevoerd in aquarel en gitzwart houtskool. Even moesten we denken aan Baru, maar deze tekeningen en kleuren zijn nog natuurlijker en gereduceerd tot essentiële lijnen.

In het album komt regelmatig een groepje houthakkers in beeld die tijdens een pauze van gedachten wisselen en commentaar geven over de nieuwtjes die ze her en der gehoord hebben in verband met sommige verdwijningen en gebeurtenissen. Zo kom je in concreto een aantal dingen te weten over het verloop van het verhaal, want niet alle liquidaties en handelsakkoorden komen in beeld. Dit is een originele vondst. In een als bijlage toegevoegd interview (enkel bij de eerste uitzet) vertellen Pandolfo en Risbjerg dat het groepje houthakkers door hun beschouwingen zo de rol overneemt van het koor in de oude Griekse tragedies. De auteurs beogen ook een ecologische en sociale boodschap met het album waarin alles draait om geld en macht voor opportunistische kapitalisten, personages die niets ontzien en zich niets aantrekken van de toekomst. Het is veel belangrijker om in het leven respect te hebben voor mens en natuur. Onze aarde zal er beter van worden.

Opnieuw een opmerkelijk album in het fonds van Lauwert Uitgeverij. Toch één puntje: zulke albums mogen wat ons betreft een formaatje groter zijn om de grafische pracht nog meer tot uiting te laten komen.

Een schitterend album voor de eindejaarslijst.

JAN GOFFIN

Nieuw (autobiografisch) werk van Aurélie Aurita. In 2010 vertaalde Xtra nog haar erotische escapades in Aardbei & Chocola waarvan deel 2 niet meer vertaald raakte. Ook haar overig werk verscheen niet in het Nederlands. Daarin vertelde ze meermaals over eten, de (professionele) internationale keuken en de sterke verbondenheid van eten met gevoelens en herinneringen.

“In dit nieuwe boek borduurt Aurita hierop voort op een zeer persoonlijke wijze: ze laat ons zien hoe haar leven op zijn kop wordt gezet als bij haar borstkanker wordt vastgesteld en hoe ze gedurende haar herstel met eten omgaat. Een viering van het leven door middel van smaken en herinneringen.”

“De Erfenis van Nero is het vijfde Nero-avontuur. Het liep begin 1949 als feuilleton in de krant De Nieuwe Gids, toen nog onder de reekstitel De Avonturen van Detective Van Zwam. Later zou ook een ingekleurde versie verschijnen in het weekblad ’t Kapoentje. In dit verhaal ontvangt Nero een brief waarin hem wordt meegedeeld dat hij 80 miljoen frank geërfd heeft van een overleden oom. Hij moet wel een reeks opdrachten tot een goed einde brengen, anders gaat de erfenis naar een tehuis voor oude dames.

De Stichting Marc Sleen ontdekte van verschillende klassiek geworden verhalen heel wat verloren gewaande originelen. Voor deze ultieme edities werden ontbrekende tekeningen volledig gerestaureerd op basis van de oorspronkelijke krantenpublicatie. Het lijkt alsof de tekeningen pas van de tekentafel van Marc Sleen komen. Ze worden met twee stroken per pagina afgedrukt, zoals ze als feuilleton in de krant verschenen, en door Noël Slangen en Yves Kerremans van achtergrondinformatie en commentaar voorzien.”

Dit is het vijfde album met de Brusselse Kathleen Van Overstraeten door Baudouin Deville en Patrick Weber na de eerder gesmaakte albums Brussel 43, Glimlach 58, Leopoldstad 60 en Inno 67. In elk compleet verhaal is een stukje Belgische geschiedenis verweeft met een avontuur van de ondernemende Kathleen. Deze keer wordt de actie verlegd naar West- en Oost-Berlijn voor een onvervalst spionageverhaal te midden de Koude Oorlog, met Stasi-agenten die op de loer liggen. Achterin zit naar goede gewoonte weer een dossier om het geschetste tijdvak te ondersteunen met historische info, anekdotes en Belgische achtergrond.

“Op de terugweg van een vakantie aan de Côte d’Azur ontmoet Kathleen in de wagon van haar autoslaaptrein een mysterieuze en angstige jonge vrouw. Dit is het begin van een adembenemend avontuur dat de jonge Belgische van Brussel naar Berlijn brengt, de hoofdstad die verscheurd is tussen Oost en West en waar net de ‘muur van schaamte’ is opgetrokken. Maar hoe weet je in een door spionnen achtervolgde stad wie je kunt vertrouwen?”

Tekenaar Jef publiceerde eerder albums als Geronimo, Jim Morrison en Verdwaalde Kogels. Met zijn kameraad Thomas Kotlarek voert hij zichzelf op in deze wervelende ode aan Prince verpakt als knotsgekke roadtrip. Behalve Prince en Miles Davis komen ook andere bekende Amerikanen voor in dit album. Kevin Smith, Snoop Dogg, James Brown en Michael Jackson zijn er enkelen van.

“21 april 2016. Prince wordt dood aangetroffen in de lift van zijn opnamestudio Paisley Park diep in Minnesota. Aan de andere kant van de oceaan bezorgt het slechte nieuws Sergio, een excentrieke oudere platenhandelaar en verwoed verzamelaar, een beroerte. Wanneer hij uit het ziekenhuis wordt ontslagen, haalt hij twee van zijn trouwste klanten over om een queeste te ondernemen naar de enige trofee die nog aan zijn collectie ontbreekt: de onuitgebrachte opnames van de sessies tussen Prince en Miles Davis. De banden zouden door de legende veilig zijn opgeborgen in de gepantserde kluis van Paisley Park… We Gaan niet naar Paisley Park is een geschifte trip door het midwesten van Amerika, een eerbetoon aan de funk en The Kid uit Minneapolis, tegen de achtergrond van de verkiezing van Donald Trump.”

In juli 2023 publiceerde Arboris de eerste van twee geplande integrales om de complete sf-reeks Altor van Marc Bati en Mœbius te bundelen. Deze tweede en meteen ook laatste integrale bevat ook het nooit eerder in het Nederlands verschenen slotalbum, de langere versie van een ander verhaal en een dossier met extra kort verhaal.

“Na de queeste van het grote kristal vertrekt Altor van Nieuwe Aarde om een opleiding te gaan volgen bij de Galactische Confederatie. In dienst van deze organisatie voert hij een aantal gevaarlijke opdrachten uit, waarbij hij onder andere op een zieke plantplaneet en een naar onafhankelijkheid strevend sterrenstelsel terechtkomt, om tenslotte te maken te krijgen het mythische Witte Gat, waar de tijd zich volstrekt anders gedraagt dan gebruikelijk.

Deze reeks, die vanaf 1985 in samenwerking tussen Jean Giraud/Mœbius en Marc Bati tot stand kwam, vermengt op een zeer geslaagde manier fantasy à la Tolkien met new-age sf en snijdt een aantal ecologische thema’s aan die sindsdien alleen maar urgenter geworden zijn.

De tweede (en tevens laatste) bundel bevat de verhalen De Onsterfelijken van Shinkara (in de oorspronkelijke, niet-ingekorte versie), De Krachtmeesters, De Wegen van de Tijd en het nooit eerder in het Nederlands verschenen verhaal De Avonturiers van het Witte Gat. Het dossier dat deze uitgave completeert, bevat een selectie schetsen van Marc Bati en een kort verhaal dat hier voor het eerst wordt gepubliceerd.”

Deel 1 van een trilogie geschreven door Olivier Jouvray, de scenarist van Lincoln en Helden Worden We Toch Nooit.

“Jolig vertelde, post-apocalyptische start van een trilogie door de ogen van een veertienjarig meisje. Zij was wél voorbereid!

Mollie had het einde van de wereld wel verwacht en er zich op voorbereid, maar als het dan ook komt, wordt het ineens bittere ernst. Wat te doen als de overheid het laat afweten? Waar moet je heen als er geen olie meer is, of voedsel? Mollie heeft genoeg ideeën, maar het valt niet mee als je de jongste bent en er niemand naar je luistert… Dus als haar goede vriend Oscar zijn kasteel aanbiedt als toevluchtsoord, komen de gemoederen tot rust en komt haar brein in actie. Zouden vertrouwen en samenwerking de bestanddelen zijn die van deze nachtmerrie een tweede kans maken voor de mensheid?”

One-shot van de Nederlandse grafisch vormgever, kunstenaar, modeontwerper en popcomponist Martin Draax die vorig jaar een succesvolle crowdfunding lanceerde om dit album te kunnen maken.

“Wie moet je op onze planeet spreken om iets gedaan te krijgen? Dat is best een lastige vraag in de huidige complexe samenleving vol hyperconsumenten, zelfbeeldjagers en graaibroeders. Hoog tijd voor een extreme makeover, een Great Rebirth. In een grafisch uitbundige queeste gaat hoofdpersoon Baby Boom de uitdaging aan. Auteur Martin Draax trakteert de kijker/lezer op een virulente stroom beelden vol verwijzingen naar trends en hypes uit kunst, politiek en cultuur. Hoe het ook afloopt… met dit album wordt de wereld er beslist een stuk mooier op!”

“‘Eén bloeiende iris kan een heel woud opfleuren’ staat er in het veertigste avontuur van Asterix en Obelix. Maar het wachten is vooral of er bij Heroïx nog een lachje af kan! Wat is er toch met ons favoriete Gallisch stamhoofd en waarom kijkt hij zo zuur?”

“Mark moet van Bieke dringend een job zoeken. Die vindt hij al vrij snel als medewerker op de ambassade van Islas Tortillas. De president van dat land komt op bezoek en Mark moet voor hem zorgen. De president blijkt echter een… ezel te zijn! Tijdens de laatste verkiezingen hebben de kiezers deze verkozen boven de echte politici. Mark moet het beste maken van de ongewone situatie. In het Zilton Hotel blijkt de president niet welkom te zijn in de presidentiële suite. De ezel belandt dan maar op de weide achter het huis van Fernand. Mark moet vervolgens het bezoek van de president aan het Europees Parlement regelen, maar er duikt een huurmoordenaar op…”

“Op de vlucht voor koning Eduard, die hem wil berechten na zijn moordaanslag, komt Johan terecht in de gouw van heer Johannes. Daar heeft hij een onzachte ontmoeting met een gemaskerde bende die spoorloos mannen laat verdwijnen. De rode ridder voelt de gouwgraaf aan de tand maar deze beweert machteloos te staan tegenover de boeven. Johan onderzoekt de zaak en valt van de ene verbazing in de andere. Helaas beantwoorden zijn ontdekkingen maar weinig vragen en brengen ze hem in groot gevaar. Johan besluit hulp te zoeken bij de plaatselijke koning om orde op zaken te stellen. Maar die missie wordt abrupt onderbroken en de verschrikkelijke waarheid leidt naar een bloedige eindstrijd.”