De Queeste 1: De Dame van het Verdwenen Meer

Nieuwe reeks van de Vlaamse tekenaar Wauter Mannaert voor de Franse markt en meteen ook in vertaling. De Queeste wordt een trilogie op scenario van Frédéric Maupomé van wie in het Frans al de jeugdreeksen Sixtine (getekend door Aude Soleihac), Supers (Dawid) en Anuki (Stéphane Sénégas) verschijnen. Hij is ook de schrijver van enkele kleuter- en kinderboeken. Mannaert werkte de voorbije jaren aan de jeugdreeks Yasmina dat ook vertalingen kende in het Frans, Engels en Duits. Na een eerste dik album in 2019, Yasmina en de Aardapeleters, volgden nog drie reguliere albums in 2020 tot 2022.

Over zijn nieuwe project vertelde hij het volgende: “Na zes jaar fulltime aan mijn serie Yasmina te hebben gewerkt, had ik zin om iets nieuws te proberen. Ik had ook zin om weer samen met iemand aan het scenario te werken om wat meer tijd over te houden voor wat ik het leukst vind: tekenen. Nog steeds een beetje onwerkelijk, maar samen met Frédéric Maupomé en uitgeverij Le Lombard werken we aan een driedelige graphic novel, losjes geïnspireerd en een hedendaags ‘vervolg’ op Arthur, Koning voor Eens en Altijd, van T.H. White. Het wordt een verhaal vol humor en actie, over het vinden van je plaats in een wereld die razendsnel verandert. Ik heb besloten om het geheel digitaal te doen, om het hele proces wat te versnellen. Na veel tweaken en proberen begin ik er eindelijk plezier in te krijgen, denk ik.”

“Wanneer een doodgewone  jongeman in de voetsporen van Koning Arthur moet treden… Koning Pellinor en zijn nakomelingen zijn al duizend jaar op zoek naar het Beest… en slagen er maar niet in het te vinden. Dus moet Pelli de zoektocht van zijn voorouders verderzetten. Dat komt goed uit, want hij heeft momenteel toch geen job — en zijn grootvader is erg trots dat hij de fakkel overneemt. Maar, we gaan er niet om liegen, Pelli heeft niet echt het kaliber van de ridders uit de legenden en zijn sidekick, de Dame van het meer, is haar magische krachten kwijt. In een wereld in verandering, waar het bovennatuurlijke plaats moet maken voor het banale, lijkt hun queeste een onmogelijke uitdaging. Maar zoals in elke queeste, is de weg ernaartoe niet belangrijker dan de bestemming?”