Geweldige, nieuwe sf-reeks naar de boekenreeks Phobos van de Franse schrijver Victor Dixen. Deze romans voor een jeugdiger publiek zijn ook in het Nederlands vertaald. In het Frans bestaan er vijf delen. En nu is er ook een stripversie, meteen in een eerste album van 80 pagina’s.
“Zes meisjes. Zes jongens. Ze minuten om elkaar te ontmoeten. Een eeuwigheid om van elkaar te houden. Ze willen geschiedenis schrijven met een grote G. Ze wonen in twee afzonderlijke compartimenten van hetzelfde ruimtevaartuig. Onder het toeziend oog van de camera’s aan boord hebben ze zes minuten per week om elkaar te verleiden en te kiezen. Zij zijn de kanshebbers van het Genesis-programma, de gekste speeddatingshow in de geschiedenis. Dit is bedoeld om de eerste menselijke kolonie op Mars te creëren. Léonor, een achttienjarige wees, is een van ze zes verkozenen meisjes. Ze tekende voor bekendheid. Ze tekende voor liefde en ze schreef zich in voor een enkele reis. Zij wil liefde vinden met een grote L.”
“Wanneer de boze heks Mürmarel een traan veroorzaakt tussen het rijk van de doden en de levenden, is de hele wereld in groot gevaar. Hongerige ondode wezens kruipen uit de diepte op zoek naar nieuwe zielen om mee te nemen. De Thesnische ridders moeten proberen om Mürmarel en Turic, de gemene zoon van de Hyrux-leider Oruc, tegen te houden, omdat ze van plan zijn de meester van de duisternis, de machtige demon Qhoros, te doden en zijn krachten te gebruiken om de wereld in chaos te storten.”
Deel 1 van een eerste cyclus in drie delen. In het Frans is begin dit jaar deel 4 verschenen, de start van de tweede cyclus over draken ten tijde van de Kruistochten. Tekenaar Léo Pilipovic kennen we van Machtsspel, Ravermoon en bijdrages aan Uur U. Jean-Pierre Pécau grossiert dan weer in fantasyreeksen.
“Jeanne en haar drakenvrouw zijn op weg naar het Nabije Oosten om onderzoek te doen naar geruchten over een drakenei dat daar gevonden zou zijn. Draga, een Draca-heks heeft van haar Orde dezelfde opdracht gekregen, terwijl Stali, een gevallen drakenvrouw, besluit om naar de Cinque Terre te gaan om daar een inwijdingsritueel te ondergaan dat haar wel eens noodlottig kan worden. Alle pionnen staan op het speelbord en hoewel de spelers nog van niets weten, is het de toekomst van de Orde die op het spel staat.
Een fantasievolle trilogie waarin draken de aarde nooit hebben verlaten.”
Dit verhaal is het werk van Giuseppe De Luca en Yann en voert een jongere Buck Danny op in een soort prequel als spin-off op de nog steeds populaire luchtvaartreeks Buck Danny. Het tweeluik belooft meer te vertellen over de oorsprong van de befaamde piloot. Het verschijnt in softcover en hardcover en zal 48 pagina’s tellen. Voor de hardcover geldt een vooruitbesteladvies. De Luca leverde met het korte verhaal De Laatste Loodjes een bijdrage aan deel 2 van Buck Danny – Kortverhalen en hij is ook de tekenaar van de luchtvaartreeks Normandie-Niemen – Oostfront Squadron. Yann schreef zijn verhaal aanvankelijk voor de spin-off Buck Danny “Classic”, maar het kreeg al snel een andere bestemming.
“Juni 1942. De jonge Buck Danny meldt zich aan als Wildcat-piloot aan boord van het vliegdekschip USS Enterprise na de verraderlijke Japanse aanval op Pearl Harbor. Buck krijgt toelating zijn ouders en zijn jongere broer, ‘Microbe’, te bezoeken, maar verneemt dat zijn vader gestorven is… Er is maar één oplossing voor de piloot met het gebroken hart: terugkeren naar zijn eenheid om aan zijn leed te ontsnappen. Maar al snel blijkt dat dat geen goed idee was. Nadat zijn Wildcat is neergeschoten, bevindt Buck zich alleen in het midden van de Stille Oceaan, op een opblaasbare boot en onder een meedogenloze zon. Terwijl zijn herinneringen hem overspoelen, komt een Japanse onderzeeër boven water… Hoe is Buck Danny ‘Buck Danny’ geworden? De oorsprong van een van de grootste helden van de negende kunst zal eindelijk onthuld worden!”
“Zorro werd in 1919 geboren uit de pen van Johnston Mc Culley. Bijna honderd jaar later heeft de gemaskerde held niets van zijn vurigheid verloren… Don Diego de la Vega, is een respectabele burger overdag, maar bestrijdt ‘s nachts het onrecht met de punt van zijn zwaard. De gemaskerde ruiter en zijn beroemde sergeants Garcia, Benardo en Tornado hebben de kindertijd van verschillende generaties op zijn kop gezet met hun romans, films, tv-series, tekenfilms en veel strips. Jean Pape was een van de meest getalenteerde tekenaars van Zorro en tekende deze avonturen meer dan tien jaar lang. Drie van zijn mooiste verhalen zijn geselecteerd, volledig vernieuwd en ingekleurd: Duel met het Machinegeweer, De Ontvoering van Juanita en De Gieren.”
Start van een nieuw tweeluik na het uitstekend onthaalde eerste verhaal. In dit nieuwe tweeluik van topscenarist Zidrou komen compleet andere personages voor met hun eigen complexe adoptieverhaal.
“Wajdi komt oorspronkelijk uit Jemen en groeide op in de oorlogsverschrikking. Een gebroken kindertijd door gevechten, ontbering, leed. Na maandenlang wachten, kunnen Gaëlle en Romain eindelijk Wajdi thuis ontvangen. Wantrouwend en gehard door de omstandigheden en geen woord van de taal sprekend, schrikt het tienjarig kind op van het minste alledaags geluid en vat het de simpelste gebaren verkeerd op. De gelukkige adoptieouders worden snel geconfronteerd met de eerste “nee”, adolescentieproblemen en rebellie. Wajdi heeft het slechtste gekend, er is tijd nodig om het beste te aanvaarden.”
Brussel, 2072. Een dodelijke bacterie heeft dik dertig jaar geleden lelijk huis gehouden. Alle mensen zijn gestorven. Enkel een kleine drieduizend mensen hebben zich verschanst in een grote, afgesloten toren die gestuurd, bestuurd en gecontroleerd worden door de Artificiële Intelligence computer Newton. In deze Newtown kunnen de mensen overleven. Alleen begint de toren steeds meer gebreken te vertonen. Het zelfvoorzienende gebouw is tot op de draad versleten en Newton heeft de voorbije dertig jaar wel heel veel bijgeleerd over de menselijke psyche. Leve AI! In deze moderne gevangenis zijn de enigen die buiten kunnen een handvol jagers. In hun beschermende pakken kunnen ze een uurtje jagen op reeën en everzwijnen die in de door de natuur heroverde hoofdstad wel kunnen overleven. Het kleinste scheurtje in hun beschermende pakken betekent een onmiddellijke, pijnlijke dood. De bacterie heerst nog steeds. Ook in de toren is niet alles peis en vree. De intra’s, jongeren die geboren zijn in de toren, maken steeds meer amok. Zij pikken het niet dat ze door hun egoïstische ouders veroordeeld zijn om hun leven te leiden in gevangenschap. Maar er is geen andere optie.
Isolement, generatieconflicten, technologische aftakeling en dictatuur. De Toren heeft alles om de beste post-apocalyptische thriller te worden die je ooit hebt gelezen. Zover zijn we nog niet. Dit eerste deel beperkt zich tot het uitgebreid voorstellen van alle personages en het in beeld brengen van de situatie met de mogelijke risico’s en uitdagingen. Computer Newton, die zich als een ectoplasma door het gebouw beweegt, zorgt voor de rode draad en is het bindmiddel in dit inleidende hoofdstuk. Dit is echt wel een heel boeiende setting die de scenaristen Omar Ladgham en de Nederlandse filmregisseur Jan Kounen (die de Blueberry-film inblikte) hebben uitgedokterd. Ze bouwen het verhaal ook helemaal op zoals een film. Budgettaire redenen zijn de oorzaak dat dit geen serie of film is geworden, maar een strip. We kunnen er alleen maar wel bij varen. Maar zover zijn we dus nog niet. De toon die de scenaristen aanhouden, is die van een filmserie voor een heel groot publiek. Voor ons mocht die wat cynischer, harder en vooral stressvoller, een beetje zoals in de stripklassieker De IJstrein. Ook misten we het echte begin van het verhaal. Dit was net te veel introductie.
Tekenaar Mr Fab (Uur U, Man van het jaar) is een adept van de Christophe Bec-stijl. De openingsscène met een jacht door het overwoekerde Brussel zette ons gelijk op het puntje van onze stoel. Dit was machtig gedaan. Links en rechts herkende je wat stukjes van een onze hoofdstad — een oude striptekening van Het Gele Teken was de mooiste referentie. Maar toen we de personages zonder helm te zien kregen, kreeg ons enthousiasme een knauw. Hier was nog werk aan. Ook de beklemmende atmosfeer in de toren mocht wat scherper gesteld worden.
De Toren heeft een machtig uitgangspunt. Alleen vertaalt zich dit in dit aanloopdeel nog niet in een even machtig waw-gevoel. Dit heeft alles om te scoren, maar voorlopig is het een dubbeltje op zijn kant.
Sf-tweeluik uit het Franse fonds van Drakoo, in het leven geroepen door Christophe Arleston. Mooi debuut van tekenaar Romain Sordet, op scenario van Dominique Latil (Moréa).
“Teleportatie… De droom van instantreizen is nu werkelijkheid. Maar de energiemassa die tijdens dergelijke overdrachten nodig zijn en de eisen van de natuurwetten dwingen tot een strikt beheer van deze uitwisselingen. Dat is het werk van de Galactic Teleportation Company. En wanneer sommige van hun klanten denken te kunnen profiteren van het gemak van deze manier van reizen om te verdwijnen, zal de C.T.G. snel en krachtig moeten reageren. Om dit te doen, hebben ze een elitekorps in het leven geroepen. Deze specialisten hebben de taak verloren of vluchtende reizigers in de Melkweg op te sporen en terug te brengen. De meest capabele en radicale van deze agenten is Lubia Thorel…”
Sf-tweeluik uit het Franse fonds van Drakoo, in het leven geroepen door Christophe Arleston. Mooi debuut van tekenaar Romain Sordet, op scenario van Dominique Latil (Moréa).
“Teleportatie… De droom van instantreizen is nu werkelijkheid. Maar de energiemassa die tijdens dergelijke overdrachten nodig zijn en de eisen van de natuurwetten dwingen tot een strikt beheer van deze uitwisselingen. Dat is het werk van de Galactic Teleportation Company. En wanneer sommige van hun klanten denken te kunnen profiteren van het gemak van deze manier van reizen om te verdwijnen, zal de C.T.G. snel en krachtig moeten reageren. Om dit te doen, hebben ze een elitekorps in het leven geroepen. Deze specialisten hebben de taak verloren of vluchtende reizigers in de Melkweg op te sporen en terug te brengen. De meest capabele en radicale van deze agenten is Lubia Thorel…”
Bruno Duhamel kent inmiddels een loyaal publiek dankzij de kwaliteiten van zijn vorige one-shots Nooit, De Reis van Abel, De Terugeer en #nieuwcontact_. In zijn nieuwste worp gaat hij de westerntoer op… of toch niet helemaal. Het is meer een Thelma and Louise-achtig komisch drama.
“Al vijftien jaar vertolkt Frank de beroemde marshal Johnson in een dagelijkse show in Woodstone. Hij is eigenwijs, opvliegend en compleet bezeten door zijn personage. Een beetje te veel, volgens zijn psychiater, sinds Frank op een toerist heeft geschoten. Frank wordt officieel “te oud” bevonden voor de rol en verliest alles. Zijn enige perspectief is een reis door het Westen, aangeboden door zijn collega’s. Zijn bagage bestaat uit zijn ontslagvergoeding en een authentieke Colt Single Action, model 1880. En diep in zijn ziel een te herschrijven legende.”
Ook in dit album barst het weer van de rijkelijk geïllustreerde bonuspagina’s. Over Berck wordt diens stripcarrière voor het weekblad Kuifje aangevat met een eerste focus op Pechvogel. Het hoofdstuk over Raoul Cauvin vertelt over de totstandkomingen van Ramtamtam en Kierikieli (later omgedoopt in Verloren Jungle) en Vrouwen in ’t Wit. En elk verhaal is voorafgegaan met introductiepagina’s met extra info en beeldmateriaal.
Uiteraard gaat het om de stripverhalen. En in deze integraal zijn dat de lange verhalen Het Schroeifenomeen, Voetbal Is Oorlog, Lijfwachten in Hollywood en Ku-Klux-Klan, de delen 13 tot 16 in de reeks. Ze worden aangevuld met de drie korte verhalen Zo’n Leuk Strandje!, Vriendschap op Losse Schroeven en Oh, Die Dametjes Toch…
“Er staat geen rem op de fantasie van Raoul Cauvin, die voor de inmiddels gevestigde waarde Sammy het ene avontuur na het andere uit de mouw schudt. Berck draait er zijn hand niet voor om Sammy en Jack naar het ijzige noorden, voetbalstadions met heetgebakerde supporters, Hollywood of een stadje met KKK-aspiranten in het zuiden van de VS te brengen. Om het even waar er spanningen zijn, vinden we het lijfwachtenduo terug.”
Vijf jaar na het one-shot De Post- en Liefdebezorger was er voor scenarist Didier Quella-Guyot nog wat unfinished business te vertellen over de gemeenschap op het Bretoense eilandje. Nadat hun mannen naar het front van de Eerste Wereldoorlog moesten, werd de met een klompvoet geboren postbode een gewilde minnaar. De arme stakker kwam echter om door een “ongeluk”. Maar dat is niet het enige geheim dat de vrouwen op het eiland met elkaar delen. Het zwijgen kan niet iedereen aan en dat leidt naar nieuwe drama’s. Dit vervolg leest als een detective.
Omdat Sébastien Morice, de tekenaar van deel 1, inmiddels is ingelijfd door het team dat verstrippingen maakt van Marcel Pagnol, is deel 2 getekend door nieuwkomer Manu Cassier.
“Bij haar terugkeer uit Australië, in 1958, heeft Linette lang niet alles vernomen… of alles begrepen! Ze weet nu wie haar echte vader is en dat hij het met vrouwen aanlegde tot zijn dood door een “fietsongeluk”. Maar wat er op het eiland gebeurde na de oorlog en wat er is gebeurd met de vrouwen van de “post- en liefdebezorger”, die op het kerkhof liggen, weet ze uiteraard niet! Even na de oorlog zette echter een ander, nog onvermijdelijker drama het leven van de eilandbewoners op hun kop. Een wreed drama dat beter nooit zou uitkomen…”
De Holle Naald is de bekendste roman van Maurice Leblancs detective Arsène Lupin.
“Een paar uur voor zijn dood schreef Lodewijk XVI een gecodeerd bericht dat aan Marie-Antoinette het geheim zou onthullen dat de koningen van Frankrijk altijd van vader op zoon hebben doorgegeven. Een eeuw later krijgt Arsène Lupin het perkament in handen dat hij besluit te ontcijferen. Maar wat kan deze tekst over een holle naald verbergen?”
Negende verstripping van een roman van Agatha Christie in deze reeks van Dark Dragon Books. Het is tegelijk het zesde onderzoek van de Belgische speurder Hercule Poirot.
“In Frankrijk aan de oever van het Kanaal is een misdaad begaan. Een merkwaardig toeval dat Poirot de dag ervoor een brief heeft gekregen van de overledene, die hem een delicaat onderzoek wilde toevertrouwen. Meer is er niet nodig voor Hercule Poirot, en zijn vriend, kapitein Hastings, om het heft in eigen hand te nemen om te ontdekken wat deze moord verbergt. Maar inspecteur Giraud, van de Franse politie, is niet bereid samen te werken met Poirot. Een nieuw onderzoek voor Hercule Poirot, die in het hart van een buitengewoon complot zal duiken.”
“Tijdens het vissen op het meer vist een jonge ork, Dunnrak, op een dag een hanger op, versierd met een fraaie steen. Wanneer plots de naam van zijn broer op de steen staat gegrift, maakt Dunnrak zich geen zorgen… tot zijn broer later die dag sterft en zijn naam nadien verdwijnt. Het fenomeen doet zich al snel nog eens voor, en telkens er een naam verschijnt in de steen, sterft die persoon ook. Is Dunnrak gek aan het worden? Bezit de steen voorspellende gaven? En waarom is hij de enige die de gegrifte namen kan lezen?”
