Uitgeverij HUM! heeft twee Tex Willer-reeksen naast elkaar lopen. Tex Willer Classics bevat stevige verhalen van 220 tot 240 pagina’s in zwart-wit, terwijl de kleurenalbums van Tex Willer eveneens complete verhalen bevatten van 48 pagina’s of een beetje meer. Giampiero Casertano en Pasquale Ruju zijn de auteurs van het dertiende kleurenalbum.

“Water is goud waard als het land heet en droog is. Helemaal bij de boeren van Aguas Negras, die voor de oogst volledig afhankelijk zijn van irrigatie. De machtige landeigenaar Don Vicente vindt dat er eigenlijk alleen genoeg is voor hem… en besluit dus een dam te bouwen. Dan zijn de rapen gaar.”

“Wat als de Beatles in 1980 besloten hadden om weer door te gaan, tien jaar nadat zij uit elkaar waren gegaan? De Franse auteurs Hervé Bourhis en Julien Solé stellen zich met humor voor hoe hun comeback zou zijn geweest! Het fictieve verhaal is uitstekend gedocumenteerd door Hervé Bourhis, een enorme fan en bewonderaar van de Beatles, en wordt fantastisch in beeld gebracht dankzij het tekentalent van Julien Solé. Met gastoptredens van onder meer Yoko Ono, Linda McCartney, Freddie Mercury, de Monty Python-acteurs en George Martin, terwijl er ook nog wat stevige confrontaties zijn met een stel skinheads en een groep groupies. Achterin het boek is een aanvulling opgenomen op het in 2010 uitgekomen Het Kleine Boek van de Beatles van Hervé Bourhis.”

Van tekenaar Solé is eerder de komische zombiereeks The Zumbies vertaald. Behalve bovenvermelde Beatles-albums schreef Bourhis ook het Vrije Vlucht-album Het Molitorzwembad en Sterrenwaas, een parodie op Star Wars.

Na ouder werk van Tibet in de Collectie Tibet (zes softcoveralbums) en de complete reeks De Avonturen van de 3L (negen hardcoverabums) geeft BD Must enkele zeldzame verhalen van Tibets bekendste stripreeks Rik Ringers uit. Dit pakket van drie liggende softcoveralbums bevat de volgende verhalen die Tibet en André-Paul Duchâteau voor diverse reclamedoeleinden hebben gemaakt. De albums zijn genummerd op 300 exemplaren.

• De Man met de Blauwe Wagen (24 pagina’s) is in 1968 door Tibet en André-Paul Duchâteau gemaakt en gepubliceerd in Simca Jeunes, als bijlage bij het weekblad Kuifje, naar aanleiding van het Autosalon van 1969.
• Onderzoek bij Ji Butch (32 pagina’s) verscheen in 1968 en 1969 zowel in Kuifje als Robbedoes, als promotie voor Ji Butch-winkels.
• Onderzoek bij Cora (32 pagina’s): In 1995, toen Rik Ringers zijn vijftigste verjaardag vierde, deed de supermarktketen Cora een beroep op Tibet en Duchâteau om hun schappen op een ludieke manier te animeren. Mythic viel in als scenarist, terwijl Arthur Piroton (Jess Long) de decors tekende

Vervolg van de avonturentrilogie van André Taymans, bekend van Caroline Baldwin.

“Kathy en haar vrienden bereiken de Verloren wereld, maar ze zijn er niet alleen. Ze treff en er verrassende planten en prehistorische dieren aan… maar ook mensen. In die wereld waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan blijken die mensen een akelig aktuele agenda te hebben.”

Collector pack met de volledige reeks van 6 delen in HC!

In het zeventiende-eeuwse Catalonië, in een tijdperk waarin outlaws en rovers de plak zwaaien, veroorzaakt de dood van een vrouw een tragisch en complex onderzoek. De jonge Juan Muntada wordt de onvrijwillige hoofdrolspeler van dit verhaal. Om aan een gruwelijk lot te ontkomen, wordt hij een beroemde bandiet: Capablanca! Deze mantel- en degenstrip steunt op klassieke elementen uit Spaanse en Franse schelmenromans vol avontuur, bedrog en drama.

In het zeventiende-eeuwse Catalonië, in een tijdperk waarin outlaws en rovers de plak zwaaien, veroorzaakt de dood van een vrouw een tragisch en complex onderzoek.
De jonge Juan Muntada wordt de onvrijwillige hoofdrolspeler van dit verhaal. Om aan een gruwelijk lot te ontkomen, wordt hij een beroemde bandiet: Capablanca!
Deze mantel- en degenstrip steunt op klassieke elementen uit Spaanse en Franse schelmenromans vol avontuur, bedrog en drama.

Noir Dessin Production is in een rotvaart oud of speciaal werk van François Walthéry aan het (her)uitgeven. Onder de naam Adalem gaf het vorig jaar negen luxeboekjes uit met in totaal honderden (sexy) illustraties, met een focus op zijn Natasja. Recent verscheen een integrale van De Ouwe Blauwe met voor het eerst in het Nederlands de extra verhalen die na het eerste album uit de jaren 1980 zijn verschenen op scenario van Raoul Cauvin. En nu is er deze integrale van Een Echte Vrouw…

In 1995 verscheen De Vrouw van mijn Dromen bij P&T Production dat in 2001 werd herdrukt bij Uitgeverij De Boemerang onder de titel Een Echte Vrouw. In dit album van Walthéry, met decors van Georges Van Linthout en op scenario van Fritax (het pseudoniem van Jean-Claude de la Royère) belandt de door vrouwen geobsedeerde Arie Alberts na een operatie in de huid van een knappe, jonge blondine. Zijn hersenen werden in haar lichaam getransplanteerd. Ook het vervolg, Een Echte Vrouw! (2002), raakte nog vertaald, nu met Bruno Di Sano als hoofdtekenaar met grote medewerking van Walthéry en met Mythic als scenarist. Samen maakten ze ook al albums van de reeks Rubine. De delen 3 (2002) en 4 (2004) door hetzelfde team kregen echter geen vertaling meer. Daarin raakt Arie alias Johanna verzeild in een complot van oude nazi’s die als jonge, manipulatieve meisjes de wereld willen veroveren. Dat gekke avontuur leidt naar een zoektocht in de Egyptische woestijn en een verborgen beschaving waar vrouwen de plak zwaaien.

In 1976 bedachten Peer Coolen en Uco Egmond voor het stripblad Eppo de komische reeks De Leukebroeders, over kloostermonniken die het goedverkopende Grappistenbier brouwen. Oberon publiceerde in 1980 en 1981 twee albums. In 1994 volgde een uitgave van Big Balloon in de collectie De Blauwe Stripreeks en in 2002-2004 gaf Klein Book Services Erica in de collectie Strip Reeks nog eens drie albums uit, waarvan de eerste twee heruitgaven zijn van de Oberon-albums.

Tot 1985 verschenen er 158 gags in Eppo en in 2009 maakte de reeks een eenmalige comeback in het wederopgestane stripblad. Sinds 2021 kleurt en lettert Arjen Vriezekolk (De Roestige Ridder) zoveel mogelijk oude gags opnieuw in met een integrale heruitgave als bedoeling. Daarnaast werkt hij ook aan nieuwe afleveringen die hij zelf tekent en schrijft. Daarvan verschijnt nu een eerste album in softcover (9,95 euro), hardcover (19,95 euro met andere covertekening) en als luxe op 100 exemplaren met twee gesigneerde prenten en kunstlederen band en goudfolie van de tekst op de rug. Het album telt 56 pagina’s en verschijnt bij uitgeverij De Rode Eekhoorn met Stribbel Strips als distributeur.

Voor Vriezekolk is De Leukebroeders een blij weerzien, want hij was al eerder betrokken bij deze reeks. Hij legt het hieronder zelf aan je uit:

“Rond 1985 had ik net een drietal scenariootjes geschreven voor Peter Coolen, de tekenaar van De Leukebroeders op dat moment. Oorspronkelijke bedenker Uco Egmond (van de strip Eppo zelf) had het na een aantal jaren te druk met andere projecten en Peter is toen solo verder gegaan. Helaas kwam er rond de tijd van mijn bijdrage een einde aan plaatsing in Eppo vanwege een andere koers die het blad op ging. Een jaar of drie geleden heeft noodweer voor stevige wateroverlast bij Peter Coolen gezorgd. De map met originelen is daar niet ongeschonden uit gekomen. Ik heb alles gedroogd, gescand en bijgewerkt om weer opnieuw uit te kunnen brengen. Ik kwam tijdens dat werk mijn geschreven verhaaltjes weer tegen en uit nieuwsgierigheid heb ik een nieuw verhaaltje geschreven en getekend. Dit beviel zo goed dat ik met behulp van Uco Egmond aan nieuwe gags ben begonnen. Peter had me toen al de vrije hand gegeven om naar eigen inzicht De Leukebroeders weer nieuw leven in te blazen. Het schaven en schuren en het puzzelen naar de juiste vorm en beeldtaal heeft dus nu tot het eerste album van mijn hand geleid, Rollerklooster.”

Zesde integrale met opnieuw vier avonturen en een dossiertje.

Pigalle, 1950

De Parijse wijk Pigalle is vooral bekend om zijn nachtleven en rosse buurt. Veel toeristen zullen de cabaretclub Moulin Rouge zeker gebruiken als herkenningspunt. In de jaren na de oorlog was dit deel van Parijs nog niet ontdekt door de toeristen en was het vooral een ruige uitgaanswijk met de nodige bordelen en nachtclubs. Het was een periode waarin nog geen kleurentelevisies waren en de tijd op het platteland een stuk langzamer leek te verstrijken dan in de grote stad. De zwart-wit-grijze tekeningen van Jean-Michel Arroyo passen niet alleen qua stijl bij het verhaal, maar ook de gekozen sfeer en inkleuringen dragen er aan bij dat je je als lezer je echt waant in het bedompte Parijs van 1950. Na zijn albums van Buck Danny “Classic” is hij na een meningsverschil gestopt als tekenaar, maar zijn klasse toont hij  nu opnieuw. Dat Pierre Christin verhalen kan schrijven, weten we al sinds zijn Ravian. De inmiddels 84-jarige Christin is nog een van de laatste scenaristen van de gouden generatie die nog in het land der levenden verkeert. Ook op deze respectabele leeftijd weet hij nog steeds hoe een verhaal verteld dient te worden. Christin is opgegroeid in Parijs en voor hem moet dit verhaal als een thuiswedstrijd voelen.

Dat verhaal beschrijft het levenspad van de jonge Antoine. Op zijn achttiende verlaat hij het platteland om zijn geluk te gaan zoeken in Parijs. Via een familielid krijgt hij een baan als loopjongen voor de uitbater van een nachtclub. Zo ontmoet hij ook Mireille, op wie hij verliefd wordt. Maar de weg naar gezamenlijk geluk is vol met hobbels. Later komt hij in aanraking met de lokale penoze en deze ontmoeting zal hem weinig voorspoed brengen. Het verhaal eindigt op bladzijde 129, maar hoe Christin uitpakt op bladzijde 122 geeft zijn vakmanschap treffend weer. In een bladzijde wordt het leven van Antoine compleet op zijn kop gezet. Slechts in een paar zinnen krijg je als lezer medelijden met de naïeve Antoine.

Mocht de vormgeving van de cover, met de Sacré-Cœur op de achtergrond, je bekend voorkomen, dan is dat geen toeval. Het album verscheen in het Frans in de collectie Vrije Vlucht van Dupuis. In het Nederlands heeft uitgeverij Daedalus zich erover ontfermd. Een prima keuze, want dit klassieke verhaal behoort tot de betere albums van deze gerenommeerde collectie. Sinds de fusie van Ballon Media met Standaard Uitgeverij valt ons al vaker op dat de Vrije Vlucht-verhalen vaker meer door andere uitgeverijen worden opgepikt dan dat ze het zelf vertalen. Die andere uitgeverijen kunnen er maar wel bij varen. De lezers ook.