Eerste deel van de trilogie De Robbedoesvrienden die zich afspeelt tijdens de bezetting van de nazi’s in Brussel. David Evrard is de tekenaar. Van zijn hand verschijnt bij Silvester de reeks Irena, ook al een verhaal dat zich afspeelt tijdens de Tweede Wereldoorlog. Jean David Morvan is de scenarist. Hij is een voormalig scenarist van Robbedoes en Kwabbernoot, de periode van tekenaar Jose Luis Munuera. Deze reeks verschijnt in softcover en hardcover.

De Robbedoesvrienden is een beetje een eerbetoon aan Jean Doisy, voormalig hoofdredacteur van Robbedoes die zich tijdens de Tweede Wereldoorlog actief inzette voor het verzet De trilogie voert niet de stripheld Robbedoes op, maar wel het gelijknamige weekblad, dat tijdens de bezetting een tijdlang niet mocht verschijnen. We volgen een kind, een Robbedoes-lezer, dat ook betrokken raakt bij het verzet, te vergelijken met de fantastische reeks Kinderen van het Verzet van Benoît Ers en Vincent Dugomier. De toon van De Robbedoesvrienden zal net zo stevig en dramatisch zijn, maar wel bedoeld voor een jeugdiger publiek. Het verhaal is gebaseerd op ware feiten.

“Marcinelle, september 1943. Een jonge lezer van het blad Spirou ontdekt dat zijn favoriete weekblad plotsklaps verboden wordt door de bezetter. Het bloed stolt hem in de aderen en hij beslist zijn vrienden samen te roepen om een verzetsgroep te beginnen. De trilogie De Robbedoesvrienden is gebaseerd op een waargebeurd verhaal en gaat over een stichtelijke periode tijdens de Tweede Wereldoorlog. Een tijd waarover Jean Doisy, de toenmalige hoofdredacteur van Spirou/Robbedoes, een prachtige en ontroerende tekst schreef. In het door de nazi’s bezette België grepen meerdere jonge lezers naar de wapens, en dat des te heviger omdat hun blad hen had opgeroepen zich niet te laten ‘charteren’ en de erecode van de club de Robbedoesvrienden na te leven. Twee van de leden kwamen om het leven en Jean Doisy, zelf een grote verzetsstrijder en schrijver van de morele code in 1938, zal dat verlies de rest van zijn leven met zich meedragen. Verteld op maat voor jongeren wordt de reis van de verzetskinderen in deze serie opnieuw afgelegd. Van hun bewustwording tot de manier waarop zij elke subtiele oproep van de krant letterlijk namen, elk van hun heldendaden weerklinkt in een van de negen morele verbintenissen van de Robbedoesvrienden.”

Silvester publiceert in één keer de vier resterende delen van de drieëndertigdelige reeks Walking Dead door tekenaar Charlie Adlard, inkter Stefano Gaudiano en scenarist Robert Kirkman. De delen 30 en 31 tellen elk 136 pagina’s, deel 32 144 pagina’s en tot slot is er de 96 pagina’s tellende epiloog van de complete reeks.

“Dankzij Eugene hebben Rick en de bewoners van Alexandria contact gelegd met een andere gemeenschap in de buurt. Dat betekent niet alleen nieuwe uitdagingen en nieuwe vrienden, maar ook nieuwe problemen en misschien zelfs nieuwe vijanden. Want in die andere gemeenschap gaan de zaken er anders aan toe dan Rick gewend is. Het is een nieuwe wereldorde… kan hij die accepteren?”

Over Edgar P. Jacobs is al heel veel geschreven in speciale uitgaven en naslagwerken, niet altijd in vertaling. Onlangs verscheen bij Daedalus nog De Doemdromer door Philippe Wurm en François Rivière, een eigenzinnige biografie van de auteur van Blake en Mortimer. De Erfenis van Jacobs is een rijkelijk geïllustreerd naslagwerk van 280 pagina’s over de auteurs die na het overlijden van Jacobs aan de slag gingen met zijn helden. De Franse versie dateert van 2016 en is daarna herdrukt met aanvullingen over nieuwere albums en auteurs. Deze vertaling is die van de laatste versie uit 2018.

“Wat hebben we sinds de dood van E. P. Jacobs verwezenlijkt? Dat is de vraag die Jean-Luc Cambier en Éric Verhoest zich stellen in dit nieuwe boek. Het is een eerbetoon aan de auteur, aan de reeks en aan de personen die de reeks hebben overgenomen. Aan de hand van talrijke documenten — interviews, brieven, notities, tekeningen, schetsen, enzovoort — geven de auteurs een overzicht van de verschillende wegen die de erfgenamen van Jacobs zijn ingeslagen om de nieuwe avonturen van Blake en Mortimer te schrijven en te tekenen.”

Dit buitenreeksalbum van Thorgal past in een concept van uitgeverij Le Lombard om diverse auteurs carte blanche te geven om een eigen verhaal te vertellen over personages uit de stripreeks. Robin Recht opent de reeks met Vaarwel Aaricia waarin een oudere Thorgal afscheid moet nemen van zijn echtgenote. Het album van 112 pagina’s verschijnt in softcover en hardcover.

Het verhaal: “Zelfs op het einde van zijn leven blijven de goden Thorgal kwellen. Overmand door verdriet om de dood van Aaricia, biedt de verraderlijke Nidhogg het kind van de sterren de ring van Ouroboros aan. Als hij deze draagt, kan hij terugkeren naar zijn eigen verleden en Aaricia weer zien. Er zijn verleidingen waar zelfs de meest pure held niet aan kan weerstaan… Thorgal vergeet daarbij dat Ouroboros de mytische slang is die in zijn eigen staart bijt.”

Robin Recht kennen we van het Conan-album De Dochter van de IJsreus, deel 1 van Het Derde Testament – Julius en als co-tekenaar van de fantasyreeks Elric, alle verschenen bij Glénat. Ook bij Le Lombard hielden ze van zijn werk. Bij een bespreking van volgende projecten uitte hij aan een uitgever van Le Lombard zijn wens om ooit een Thorgal te tekenen. Toevallig liep men bij de uitgeverij al langer rond met het idee voor zo’n reeks met complete verhalen door telkens andere auteurs. Recht greep met beide handen de kans en kwam al snel op een idee. Na vier maanden schaven aan zijn storyboard, begon hij met het werkelijke tekenen in potlood op de computer. Het inkten doet hij op traditioneel papier en het inkleuren gebeurde ook weer op de computer.

Er was in dezelfde periode van aankondigen in 2021 ook een ander te verschijnen album bekend door Roman Surzhenko en Yann. Zij zijn al de auteurs van De Werelden van Thorgal-reeksen Wolvin en De Jonge Jaren. Hun album zal zo’n 70 tot 80 pagina’s tellen. Het verhaal vertelt een episode uit de periode waarin Thorgal een tijdlang aan geheugenverlies leed en met Kriss van Valnor de piratentoer opging in de verhalen van Grzegorz Rosinski en Jean Van Hamme. Toen droeg hij de naam Shaïgan Zonder Genade en herkende hij zelfs zijn vrouw Aaricia niet. Rosinski heeft bij de overdracht van Thorgal aan tekenaar Fred Vignaux altijd gezegd dat er ook nog een rol voor Surzhenko was weggelegd in de wereld van Thorgal. Hij hield woord.

Een ander duo is ook volop aan het werk voor een eigen Thorgal-album. Het is het tweede in de reeks Thorgal Saga dat in 2024 zal verschijnen met de titel Het Verticale Woud door Corentin Rouge en Fred Duval. Rouge is de tekenaar van onder meer de vierdelige reeks Rio en het straffe one-shot Juarez. Bij Dark Dragon Books verscheen de vertaling van het drama Sangoma. Fred Duval kennen we voornamelijk van reeksen als Wonderball, Carmen McCallum, Travis, Hauteville House, Uur U, Nevada, West Legends en de hopeloos uitverkochte topper Zwarte Waterlelies. Rouge en Duval maakten samen ook het XIII Mystery-album over Calvin Wax. Ze werken dus opnieuw samen voor Thorgal Saga. Hun avontuur situeert zich net na het vertrek van de personages naar Zuid-Amerika in Tussen Aarde en Licht.

Nog een naam is die van tekenaar Mohamed Aouamri, bekend van onder meer zijn eigen Vikingstrip Saga Valta (geschreven door Jean Dufaux), Op Zoek naar de Tijdvogel – Voor de Zoektocht en Roodhaar. Wie dat album zal schrijven, weten we nog niet. Wel dat het zo’n 80 pagina’s zal tellen. Saga Valta was overigens een herwerking van wat ooit een spin-off van Thorgal moest worden.

Tekenaar Mateo Guerrero blijft actief in het hIstorische genre na reeksen als Gloria Victis, Jakob Kayne en Rum Erfgoed. Scenarist Salva Rubio schreef de zeer sterke one-shots De Fotograaf van Mauthausen, Monet en Django, Vonken en Vuur.

“Rome, 40 na Christus. Gaius Maximus Claudius is een gerespecteerde centurion, een nobele soldaat, een oorlogsheld. Zijn enige zwakte: kritische opmerkingen over het beleid van keizer Caligula. Als vergelding neemt die de eigendommen van Claudius in beslag en reduceert hem tot een slaaf. Maar Caligula bedenkt nog een extra straf: tijdens de heilige festiviteiten van Nemoralia kan een slaaf worden bevrijd als hij een klopjacht overleeft en de tempel van Diana bereikt in het bos van Nemi, waar hij een hogepriester moet verslaan. Achtervolgd door soldaten, gladiatoren en moordenaars, kan Gaius Maximus Claudius alleen maar rennen, rennen naar de tempel van Diana…”