Maar eerst nog vele kinderen redden!

Wat betekent Münchhausen By Proxy Syndrome (MBPS), ook wel Pediatric Condition Falsification (PCF) genoemd? Het juiste antwoord zal al menig quizploeg een extra punt opgeleverd hebben. Het is een psychiatrisch syndroom en een vorm van fysieke en/of psychische kindermishandeling waarbij iemand herhaaldelijk medische hulp zoekt voor bewust zelf veroorzaakte stoornissen of ziektes bij een derde. Proxy staat dan voor een tussenpersoon.

Nina Blom kent het helaas maar al te goed. Jarenlang werd ze stelselmatig ziek gemaakt door haar moeder. Vanaf haar negende mocht ze niet meer naar school. Van vriendinnen was ook geen sprake meer. Vanaf toen zat ze in een achtbaan waar ze nooit meer uitkon, de cover, weet je wel. Een totale sociale isolatie van vriendjes en school volgde. Artsen hebben meestal veel vertrouwen in de ouders. Hoe kan je dan snel zien of iemand slachtoffer is? In het babyschriftje van Nina lezen we al dat ze een moeilijk kind is. Ze huilt zoveel. De datum van haar eerste stapjes wordt niet ingevuld… Ontelbare onderzoeken volgen: beenmergpunctie, spieronderzoek (EMG), lumbaalpunctie,… Altijd weer diezelfde vraag van de mama: “Kunt u onderzoeken wat er met Nina aan de hand is?” Nina moet doen alsof ze pijn heeft en als kind wil je toch loyaal blijven aan je ouders? Lichamelijk wordt er nooit iets gevonden! Om het niet te laten opvallen, wordt er dan maar verhuisd. Hoe kan een moeder dit haar eigen kind aandoen? En niemand die de signalen kan erkennen of herkennen?

Als lezer krijg je het zowaar ook moeilijk. Je wil ingrijpen! Ziet niemand dat dan? Hoe erg moet dat dan wel niet geweest zijn voor Nina? Tijdens een vergadering van begeleiders komen ze niet verder dan: “Het is een lastige thuissituatie.” Schiet de medische wereld hier niet te kort?

De wat kinderlijke tekeningen van Margreet de Heer (de Nederlandse Stripmaker des Vaderlands, zelf de tekenares van onder meer Mijntje en educatieve strips als Religie in Beeld, Filosofie in Beeld en Wetenschappen in Beeld) komen hier wonderlijk tot hun recht. Kijk maar even naar de gezichtsuitdrukking van de moeder als ze te horen krijgt dat haar dochter de rolstoel al lang niet meer gebruikt! Bij de eerste ontmoetingen met kinderarts Vrienten krijgen we zowaar kippenvel. Durft er eindelijk iemand optreden tegen deze gestoorde ouders? Volgens Nina, die veel troost en kracht uit muziek haalt, past hierbij het best Heroes van David Bowie. Een lange strijd volgt, want ook tijdens het bezoek onder cameratoezicht bedreigt de moeder Nina nog altijd stiekem.

Een leuke cameo van Medisch Centrum West (tv-serie van 1988-1994) valt ons op. Acteur Rob van Hulst (dokter Eric Koning) kwam zelfs op bezoek bij Nina. Wat bewonderen wij de strijdlust van Nina Blom! Ze heeft er haar levensmissie van gemaakt om andere mensen te verwittigen en kinderen te redden! We zullen dan ook zeker haar boek uit 2011, Je Bent een Verschrikkelijk Kind, lezen. Toch ook al de twaalfde druk ondertussen. Nina Blom, een unieke volwassene!

Nog even plaats voor een klein debat: eerst was het plan dat Renée Rienties deze graphic novel zou tekenen met Willem Ritstier als scenarist. Hoewel Renée het album van Nina heel graag zelf had afgewerkt, kwamen er voor haar persoonlijke redenen om uiteindelijk te moeten afhaken. Ondertussen kwam er ook een nieuw project: een strip over de Vlaamse zangeres Camille Dhondt. Plots een andere tekenaar dus. Toch wel even schrikken voor de donateurs die de voorafgaande crowd fundactie tot een goed einde brachten, mét Rienties als voorgestelde tekenaar. Niet dat we er aan gedacht hebben ons terug te trekken als donateur — daarvoor was het project te belangrijk — maar had het gemogen? Misschien toch maar beter duidelijke afspraken maken voor latere projecten.

CHRIS HUYBRECHTS

 

“Antoine en de lezer ontdekken eindelijk de waarheid over de mysterieuze verdwijning van zijn vader Sidoine Letignal en de redenen die hem ertoe brachten zo te handelen. De ontdekkingen zijn verrassend en leggen traumatische herinneringen bloot…

De expressieve tekenstijl van Étienne Le Roux sluit aan bij de dramatische ontwikkelingen van het verhaal van Luc Brunschwig. Hij vertelt een meeslepend drama over een dubbelleven, loyaliteit, vriendschap en vooral familie.”

Met de nodige argwaan hebben we dit album ter hand genomen, er zijn immers al zoveel politieverhalen met buitensporig geweld, achtervolgingen en clichématige afrekeningen. De opvallende tekenstijl vanaf de eerste pagina en de directe no-nonsense aanpak zoog ons evenwel meteen in het verhaal.

Het begint in Parijs 2012 waar we kennis maken met de Serviër Goran Stankovic, die met zijn moeder en zesjarige dochtertje Anna samenwoont op een bescheiden flat. Goran, die tijdelijk zonder werk is gevallen, probeert met duistere klusjes toch wat geld te verdienen. Voor zijn eerste klus moet hij enkele tassen, die later drugs blijken te bevatten, naar een bepaald adres vervoeren. Hij wordt echter onderschept door de politie en na ondervraging wordt zijn hechtenis verlengd door de officier van justitie. Goran wordt daarna opnieuw verhoord door Alex Lemaître, hoofd van het team drugsinitiatief, die Goran de vrijheid belooft wanneer hij als informant voor hem wil werken. De vrijheid en het weerzien met dochtertje Anna, die een medische ingreep moet ondergaan, lonken en Goran wordt informant met codenaam GoSt 111 (GOran STovanic). Het is echter gevaarlijk werk, want betrapt worden door het criminele milieu als verklikker kan dodelijk zijn. Bovendien volgt rechercheur Lemaître de voorschriften voor registratie van informanten niet minutieus op. Hij wil vooral snel scoren met spectaculaire interventies zonder vooraf zijn oversten op de hoogte te houden. Vroeg of laat moet dit fout aflopen.

Het is een sterk verhaal dat ons de criminaliteit vanuit het gezichtspunt van de verschillende spelers wil laten zien. De migrant die een regelmatig leven wil opbouwen, maar moeilijk aan vast werk raakt. Hij komt terecht in een netwerk van louche figuren met bedenkelijke klusjes en wordt min of meer gedwongen informant. Zijn familieleden kunnen niet anders dan lijdzaam ondergaan. Daarnaast is er de ambitieuze politieman die vaak afhangt van tips uit het milieu om te kunnen uitpakken met grootschalige acties die de kranten halen, maar relatief weinig resultaat opleveren. En verder zien we de onderzoeksrechter of officier van justitie die meestal niet van bij het begin betrokken wordt en enkel in actie kan treden na het  veldwerk van de politie. In plaats van een intense samenwerking tussen magistraat en politie is het veelal louter een controle op de navolging van voorschriften.

Dat het scenario van Mark Eacersall (Antananarivo) zo waarheidsgetrouw is, komt ongetwijfeld door de medewerking van Henri Scala (schuilnaam) die al twintig jaar politiecommissaris is en lang bij de Parijse recherche heeft gewerkt. GoSt 111 werd op het stripfestival van Angoulème in 2021 bekroond tot beste strip in het polargenre (detectives en politieverhalen). De sociale achtergrond van marginale criminelen komt aan bod maar ook de concurrentie tussen politiediensten.

De tekeningen en inkleuring zijn van Marion Mousse. Het is zijn eerste album dat in het Nederlands verschijnt. Zijn karaktervolle tekenstijl doet een beetje denken aan Baru maar nog wat ruwer. Overbodige details hoef je niet te zoeken. Hij weet ook de Parijse banlieus treffend en rudimentair in beeld te brengen.

Het album neemt een aparte plaats in, ook door de vlotte maar sobere verteltrant. Te onthouden voor de eindejaar lijstjes.

“Hallo! Ik ben een digitale artiest en ik ben gek op cosplay en rekwisieten. Ik werk meestal aan personageontwerp, omdat ik geloof dat een goed ontwerp en karakterisering veel kan vertellen over het verhaal. De grootste voldoening die tekenen mij geeft, is te zien dat mensen genieten van wat ik heb gedaan, dat het hen inspireert of ervoor zorgt dat ze meer willen weten over het personage of zijn universum…”

Herdruk van deel 1 van de feelgoodreeks over een vrouw en haar zoektocht naar het geluk. Deel 7 is alvast in het Frans voor deze zomer gepland.

“Clementien loopt in het leven een beetje verloren. Zij is de richting kwijt en zoekt bijgevolg naarstig naar een antwoord op al haar existentiële vragen. Gelukkig zit het leven ook vol verrassingen, wijze lessen en toevallige ontmoetingen, als je er maar voor openstaat. Wie weet… misschien heeft Clementien de weg naar het geluk al lang gevonden?”

Herdruk van deel 2 van de feelgoodreeks over een vrouw en haar zoektocht naar het geluk. Deel 7 is alvast in het Frans voor deze zomer gepland.

“Sinds haar ontmoeting met kruidenier Antoine heeft Clementien heel veel dingen veranderd in haar leven. Maar ze heeft nog steeds niet gevonden waarnaar ze op zoek was: geluk en verzoening. Wanneer ze terugkeert naar de supermarkt, is Antoine er niet meer. Simon, een biologische imker, nam zijn plaats in. Dankzij hem zal Clementien een glimp opvangen van verschillende levenspaden die haar worden aangeboden. Maar hoe kan ze het juiste vinden? De enige oplossing… Proberen!”

“Sinds 1962 biedt het Cartoonfestival Knokke-Heist elke zomer een podium aan de beste cartoonisten van de hele wereld. In de loop der jaren groeide het festival uit tot een vaste waarde op de internationale kalender.

Vanaf het ontstaan van het festival publiceert Davidsfonds jaarlijks een selectie uit de genomineerde cartoons van de editie van dat jaar. Of cartoons nu kritisch of ontwapenend zijn, brandend actueel of tijdloos, met couleur locale of universeel, ze brengen uiteenlopende visies op de wereld en de actualiteit in een taal die iedereen begrijpt: humor.

Cartoons 2023 toont opnieuw een prachtige waaier van creativiteit en tekenstijlen uit binnen- en buitenland. Bewonder de cartoons, glimlach, sta versteld, lach je een breuk of proest het uit: aan deze bundel blijf je plezier beleven.”

“Deze keer reist Spider-Man naar de uiterst psychedelische Crossroads-dimensie! Peter Parker raakt in zijn buitenaardse kostuum op ramkoers met niemand minder dan de Hulk!”

“In het Drakenrotswoud leeft het Nevelvolk harmonieus in een wereld die te groot voor hen is. Hier wonen ook de fee Ailina en de kobold Amandil. In deze omgeving, waar het genot van alle zintuigen wordt geprikkeld, hebben de kleine wezens een missie: de lente laten ontluiken.”

“Deze keer reist Spider-Man naar de uiterst psychedelische Crossroads-dimensie! Peter Parker raakt in zijn buitenaardse kostuum op ramkoers met niemand minder dan de Hulk!”