Dit verhaal van Mario Boon liep in voorpublicatie in het stripmaandblad MaXiX.

“Onze Oorlog vertelt het verhaal van de jonge verzetsman Piet Swijsen en Karel Verstoffelt, Oostfronter en bewaker in het concentratiekamp van Breendonk, en hoe ze ondanks hun diametrale andere levenslopen een gemeenschappelijke verstandhouding hebben: de bokssport. Dit verhaal is gebaseerd op waargebeurde getuigenissen van overlevenden van de SS-razzia in Sint-Truiden op 25 mei 1943.”

De detectivestrip Quelque Chose de Froid (Iets Kouds) is het volgende project van tekenaar Hugues Labiano, deze keer op scenario van Philippe Pelaez (Parallel, Oliver & Peter, Een Stukje Spinazietaart). Eerst verschijnt nog het slot van de trilogie De Leeuw van Juda die hij op scenario van Stephen Desberg tekende.

“Terwijl de oorsprong van Naïsha’s mysterieuze band met Wallace wordt onthuld, ontdekt Wallace de tombe van de apostel Matthias in het Rift-gebied. In het nauw gedreven door zowel de regering als Naïsha, en nog steeds op zoek naar de schat waarop hij had gehoopt, krijgt Wallace toch de ring van de Leeuw van Juda in handen, een artefact met onvermoede krachten… Intussen is de meester-tovenaar, die Naïsha’s geest lijkt te bezitten, vastbesloten zich te ontdoen van haar en Wallace. Maar Wallaces lot lijkt met dat van Naïsha verbonden te zijn.”

Met dit album zetten Joël Parnotte en Xavier Dorison een punt achter hun opmerkelijke vierluik. Het is uitkijken naar wat ze vervolgens op stapel hebben staan.

“De opstand van Gedeon, de Verbannen Koning, barst los. Zijn haat, waaruit hij de kracht van zijn Zwarte Azuur put, is groter dan ooit. Het is juist deze haat, deze woede van de onderdrukten, die belangrijk zal zijn bij de grote revolutie die hij op de Rode Berg voorbereidt. De wraaklustige Gedeon is vastbesloten de geschiedenis op zijn kop te zetten en deze keer de strijd te winnen die hij tijdens de Commune van Parijs had verloren… met dank aan het Hof van Azuur en Aristophania. Om dit te voorkomen zet Calixte, samen met haar broer Victor, haar zoektocht naar de Aurorabron voort. Maar de tijd dringt: de Commune van Marseille staat op het punt uit te breken en de lakeien van Gedeon zitten achter hen aan. Wat hun oudere broer Basile betreft, die heeft zich aangesloten bij de rangen van de Verbannen Koning. Gemanipuleerd door Gedeon en zijn Zwarte Azuur, blijft hij ervan overtuigd dat hij verraden werd door Aristophania. Hij is er nu zeker van dat hij alleen dankzij de duistere krachten van het azuur het lot van zijn familie op lange termijn zal kunnen verbeteren… Maar zijn zijn nieuwe bondgenoten wel zo oprecht als ze lijken en beschermen ze hem wel echt?”

“Droom en werkelijkheid lopen door elkaar in dit poëtische en fantasierijke avontuur. Gaboen, de onhandige tovenaar en alchemist heeft er moeite mee zijn liefde te bekennen aan de glamoureuze en vindingrijke Slijntje. Hij geeft haar een betoverde klok cadeau, die hij in de mysterieuze Winkel der Dromen heeft gekocht. Maar op de klok rust een vloek, waardoor de schelmachtige trol Poempele en een ijzingwekkende vogel uit de wereld der dromen arriveren in hun werkelijkheid. Nadat deze monsterachtige vogel Gaboen heeft opgeslokt, probeert Slijntje de vloek van de klok op te heffen. Zij probeert dit twaalf keer, door samen met de droommaker, twaalf verwrongen werkelijkheden te bezoeken. Dan vindt zij eindelijk de oplossing en Gaboen is gered. Gaboen beseft nu al snel wat Slijntje voor hem voelt, en hij weet dat de tijd is aangebroken om hun ware droom te gaan beleven…

Na een succesvolle carrière als jazz-tapdanser, zanger en choreograaf heropende Tobias Tak zijn inktpotten en stortte zich vol energie op zijn zeer persoonlijke, kleurrijke, magisch surrealistische sprookjesvertellingen. Zijn sprookjes verschenen in vele tijdschriften en hij publiceerde onder andere de boeken Canciones – Federico Carcia Lorca, Upside Down en Gaboon’s Daymare.

De Droommaker is het magnum opus van de op 7 januari 2020 overleden tekenaar. Voorwoord door Joost Swarte. Aanbevolen door Robert Crumb, Joost Swarte, Art Spiegelman en Joann Sfar.”

Derde en laatste deel van een hilarische roadtrip door Turkije.

“Het is eind juli 1986. Na Italië, Joegoslavië en Bulgarije te hebben doorkruist en vervolgens Istanbul te hebben ontdekt, vervolgen Nicolas de Crécy en zijn neef hun avonturen in hun oude Citroën Visa op weg naar een Anatolisch dorp, Verloren Eden, het hoogtepunt van hun roadtrip. Niet verstoken van humor doet De Crécy in dit laatste deel verslag van hun odyssee. Gelardeerd met jeugdherinneringen verhaalt hij over de ontdekking van een onbekende ziekte, over de angst voor het ouder worden en over medische dwalingen.”