Oftewel: Lucky Luke bij de vegetariërs. In dit album, opnieuw door Achdé en Jul, wordt de cowboy geconfronteerd met de burgers van een stukje Far West waar trappers niet op pelsdieren jagen, indianen niet op bizons en waar cowboys geen vlees mogen eten. Nadat de scenarist in eerdere verhalen Joodse migranten (Het Beloofde Land) en racisme (Een Cowboy tussen het Katoen) opvoerde, betreedt hij met zijn nieuw verhaal opnieuw een thema dat actueel is gebleven. Jul baseerde dit verhaal op de werkelijke oprichting van de Amerikaanse dierenbescherming.
“Onze rechtvaardige cowboy ontdekt een tot hier toe nog niet aangehaald thema: dierenrechten! En in het Wilde Westen is dat een veelomvattend thema. Voor Lucky Luke geen waanvoorstellingen… In Cattle Gulch heeft de halvegare kerel Ovidius Byrde een toevluchtsoord voor dieren opgezet, met Rataplan als boegbeeld. Allemaal leuk en aardig, totdat Rataplan per ongeluk een goudvoorraad ontdekt. Onder de slechte invloed van bandeloze oplichters wordt Ovidius Byrde een plaatselijke tiran. Hij verplicht de plaatselijke bevolking een vegetarisch dieet te volgen en de dieren te beschermen. Van dierenwelzijn tot tirannie… Nog nooit gezien in het Wilde Westen!”
Van de langstlopende reeks van Hermann verschijnt deel 39.
“Samen kan niets hen stoppen. Gescheiden zullen Jeremiah en Kurdy lijden… Vooral omdat zowel de politie, de clan van ‘Mevrouw’ als een oude vijand hen op het spoor zijn. Op en top Hermann! Niets verloopt volgens plan voor Jeremiah en Kurdy. Terwijl de man met de helm gevangen zit in een smerige gevangenis, wordt Jeremiah ontvoerd door de handlangers van de mysterieuze ‘Mevrouw’. Kurdy, even gewelddadig als vindingrijk, zal zich snel uit zijn benarde situatie bevrijden. Hij neemt daarbij zijn celgenoot mee als handlanger, maar die blijkt vol verrassingen te zitten. Samen proberen ze Jeremiah te bevrijden. De situatie zal nog ingewikkelder worden wanneer een oude vijand in de stad opdaagt…”
Van Flix verscheen vorig jaar pas de vertaling van zijn grappige Robbedoes-hommage Robbedoes in Berlijn. Intussen mocht hij ook een eigen Marsupilami-verhaal maken voor de Duitse uitgeverij Carlsen. Het verhaal is dus te lezen als een Marsupilami in Berlijn.
“Na Robbedoes in Berlijn blaast de Duitse kunstenaar Flix opnieuw leven in de legendarische Marsupilami tijdens de Weimarrepubliek! Zuid-Amerika, december 1801. De ontdekkingsreiziger Alexander von Humboldt vangt de Marsupilami, een tot dan toe onbekend wezen, en steelt ook drie van zijn eieren. Zijn uitzonderlijke vangst wordt naar het Natuurhistorisch Museum in Berlijn gebracht, waar het verwaarloosd en vervolgens vergeten wordt… Het is op die plek dat Mimi, een klein meisje van zeven jaar oud, in 1931 de Marsupilami ontmoet. Samen zetten ze Berlijn op stelten! Daarnaast proberen ze vooral om de verdwenen eieren van de Marsupilami terug te vinden in de grote stad…”
Alexander von Humboldt (1769-1859) heeft echt bestaan en was een Pruisische natuurvorser en ontdekkingsreiziger uit Berlijn. Hij deed onderzoek in Midden- en Zuid-Amerika en gaf een uitvoerige beschrijving van het fysische heelal. Volgens de Britse natuuronderzoeker Charles Darwin was Humboldt de belangrijkste wetenschappelijke reiziger aller tijden.
“Zou er iets geks smurfen in het land van de Smurfen? Staat Grote Smurf echt aan het hoofd van een duistere smokkeloperatie? Hij heeft bekend, maar niet alles is wat het smurft… De blauwe figuurtjes hebben dit gedaan om een groep weeskinderen te beschermen die door een gewetenloos echtpaar werden uitgebuit! En nu moeten ze een manier vinden om de echte daders te ontmaskeren zonder de enige thuis van hun nieuwe vrienden in gevaar te brengen.”
Met de tijdopener verlieten we Valerian weer als een kind in de straten van Parijs. We zien hem op het aanrecht leunen, de sigaret in de mond, kalend, ruig en knapperig.
Tussen de twee, een ramp, een groot ongeluk in het ruimte-tijd continuüm.
Mézières en Christin hebben na veertig jaar en tweeëntwintig albums besloten de serie te sluiten. Maar de echte helden die sterven nooit, bepaalde auteurs, uitgekozen, kunnen met de zegen van de twee makers hun eigen avontuur van Valérian en Laureline schrijven. Eén voorwaarde: dat het album geen eenvoudige variatie is, omdat er veel zijn, maar een originele “herhaling” in de eigen stijl van de auteur. En zelfs een uitzonderlijk album in elke zin van het woord. Dit is het geval met dit eerste opus, ondertekend door Manu Larcenet, een onwaarschijnlijke en zeer jubelende kruising tussen Les Oiseaux du Maître en Bill Baroud, een vleugje humor ongebruikelijk voor een essentieel album.
In 2019 overleed Tome, het pseudoniem van Philippe Vandevelde. Begin 2020 verscheen deel 18 van De Kleine Robbe waarvoor hij nog gags had geschreven. Sindsdien namen tekenaar Janry en zijn assistent Dan Verlinden voor om de reeks voort te zetten. Met mondjesmaat publiceerde het Franstalige stripweekblad Spirou nieuwe gags en korte verhalen, waarin wat meer emotie past. Samen met nog door Tome geschreven gags leidt dat in oktober tot deel 19 van de komische succesreeks.
Janry stelde de vele fans van De Kleine Robbe in 2020 al gerust dat Tomes werk zou voortgezet worden. De tekenaar reikte sowieso al eigen ideeën aan. Dat het niet meer hetzelfde zal zijn, gaf hij ook eerlijk toe. We citeren uit een interview dat hij toen aan Casemate gaf: “Ik ben alleen. Ik mis Philippe. Ik ben bang voor mijn onbeschaamdheid. Ik heb sommige ideeën aangereikt, maar ze zouden nooit zo goed geweest zijn zonder dat Philippe ze uitwerkte. Er zal een voor en een na zijn. Momenteel voel ik me uiterst kwetsbaar. Ik hoop dat ik genoeg ervaring en intelligentie heb om de juiste keuze te maken, want mijn bedoeling is om ermee door te gaan, voor Philippe.”
“De Kleine Robbe is vooral een reeks vol heerlijke personages: van de grootmoeder die aan Alzheimer lijdt, tot meneer Peuk, de gymleraar die zo weinig mogelijk inspanningen levert en van fake news houdt, en niet te vergeten: Suzette, het officiële vriendinnetje van kleine Robbe. Ze heeft besloten veganist te worden en een ster op sociale media. De Kleine Robbe is ook een serie waarin steevast afgewisseld wordt tussen ‘pure gags’, met woordgrapjes of slapstick, en ontroerende korte verhalen.”
Merho staat nu weer alleen aan het roer als scenarist van de reeks die hij zelf de grond uit stampte. En ook Steve Van Bael is nu de enig overgebleven tekenaar voor de langlopende stripreeks. Zijn tekeningen worden nog steeds geïnkt door Jos Vanspauwen.
“Een allochtoon meisje op Nopels school dreigt teruggestuurd te worden naar haar thuisland Macadamia. Als er plots een achttienjarige jongen uit datzelfde land opduikt, blijkt hij het kind dat Goegebuer en zijn ex-vrouw lang geleden wilden adopteren. Een administratief foutje van de adoptie-organisatie Buy Buy Baby. Die naam komt ook ter sprake als Chichi’s moederinstinct plots oplaait en zij een exotische baby wil adopteren. Van de Kasseien geeft het in handen van Marcel waardoor deze in Macadamia terechtkomt. Al vlug wordt duidelijk dat er aan de hele zaak een luchtje hangt. En waarom doet Goegebuers adoptiezoon zo geheimzinnig? Fanny heeft alleszins een oogje op hem…”
One-shot door Wilfrid Lupano, de scenarist van Krasse Knarren, voor tekenaar Léonard Chemineau, die met dit album in het Nederlands debuteert.
“Al-Andalus, Spanje. 976. Bijna zestig jaar lang was het kalifaat Al-Andalus een oord van vrede, cultuur en wetenschap. Kalief Abd el-Rahman III en zijn zoon al-Hakam II maakten van Córdoba de hoofdstad van de kennis in het Westen. Maar al-Hakam II stierf jong en zijn zoon was pas tien jaar oud. Een van zijn viziers, Amir, maakte van de gelegenheid gebruik om de macht te grijpen. Hij had geen legitimiteit, maar wel bondgenoten, zoals de radicale religieuzen. De prijs voor hun steun was echter hoog: ze wilden de 400.000 boeken in de bibliotheek van Córdoba verbrand zien. Amirs dorst naar macht kende geen grenzen, dus stemde hij toe. Aan de vooravond van ’s werelds grootste boekverbranding verzamelt Tarid, de mollige eunuch die de bibliotheek beheert, met spoed zoveel mogelijk boeken. Hij laadt ze op de rug van een ezel en vlucht de heuvels in ten noorden van Córdoba, in de hoop te redden wat er nog te redden valt van deze universele kennis. Met een overladen ‘boekenezel’ doorkruist hij het grootste deel van Spanje, achtervolgd door Berberse huurlingen.”
“Cooper onderzoekt vreemde gebeurtenissen. Er verdwijnen geregeld inwoners van Schemermeer, maar helaas krijgt hij de dader niet te pakken. De Nachtwacht besluit zich met de zaak bezig te houden en ontdekt tot hun verbazing dat Cooper zelf de ontvoerder is. Hij is slachtoffer van een Gorgoon, oftewel een slangenvampier, die van hem zijn slaaf heeft gemaakt. De Gorgoon wil alle inwoners van Schemermeer ontvoeren en heeft daarvoor de hulp ingeroepen van Cooper. Er zit voor de Nachtwacht niets anders op dan de Gorgoon op te sporen en terug te sturen naar de onderwereld. Maar dat zal snel moeten gaan. De Gorgoon wil de inwoners van Schemermeer gebruiken om onoverwinnelijk te worden. Het grootste probleem daarbij is dat niemand de ware identiteit van de Gorgoon kent…”
“In de game UFO Invasion worden de bewoners van de prachtige planeet Acrix aangevallen door ruimteschepen met kwaadaardige wezens van de planeet Drachnos. Mats en Sari moeten Game Quest in om de ufo’s uit te schakelen voor de Drachs heel de planeet kunnen vernietigen en overnemen. De leider Kadzengh, aangestuurd door GameMaster Cordelia, is meedogenloos. De enige manier om de aanval van de kwaadaardige aliens te stoppen is in hun moederschip binnendringen. Lukt het de GameKeepers om de planeet Acrix te redden en de Drachs voor altijd terug te sturen naar hun thuisplaneet?”
“De Buurtpolitie-ploeg knijpt er even tussenuit en vertrekt voor een weekje op skivakantie in Oostenrijk. Ze hebben een hotel geboekt op meer dan 3.000 meter hoogte naast een gletsjer. Wat er aanlokkelijk uitzag op de website, blijkt een verlaten herberg te zijn waar volgens geruchten een vloek op rust. De vorige uitbater is er vermoord en de dader werd nooit gevonden. Erik is mateloos geïntrigeerd door het verhaal. Door de grote hoogte kan hij trouwens toch de slaap niet vatten. Hij doet ’s nachts allerlei vreemde ontdekkingen.”
“De geliefde personages in de tekeningen van Peter van Straaten bevinden zich steevast in herkenbare situaties. De kracht zit ‘m ook in de vertrouwde locaties waar alles zich afspeelt. De plek die in Van Straatens werk verreweg het meeste terugkeert bevindt zich in en om het huis. Of het nu een eerste poging tot koken is in de keuken, hitsige tieners in de slaapkamer of een echtpaar dat in de woonkamer de zoveelste fles wijn opentrekt. In Thuis maken we als het ware een rondgang door het huis aan de hand van de mooiste en leukste tekeningen.
Peter van Straaten was schrijver en tekenaar. Zijn onderwerpen zijn veel omvattend en variëren van politiek tot erotiek. De Universiteit van Leiden kende hem in 2011 een eredoctoraat toe en zijn werk werd vele malen bekroond met diverse prijzen.”
In samenwerking met De Fameuze Fanclub geeft Stribbel Strips De Schitterende Schetsen uit, een album op groot formaat in zwart-wit. Het boek bevat reproducties van tweehonderd halve pagina’s van Suske en Wiske die zijn geschetst door Luc Morjaeu voordat deze verder werden uitgewerkt door zijn studiomedewerkers. Deze luxe-uitgave verschijnt in een oplage van 200 exemplaren waarvan 100 voor de stripspeciaalzaken zijn bestemd. De prijs ligt vast op 300 euro. Daar krijg je dan wel een van de in het boek afgedrukte originelen (dus een schets van een halve pagina van Suske en Wiske) en een door Morjaeu genummerde en gesigneerde ex libris bij.
Albert is een achttienjarige die in september 1962 nog de laatste twee weken vakantie doorbrengt aan de kust van Bretagne in het vakantiehuis van zijn ouders in het dorp Kertudy. Twee vrienden, Francis en Edouard, zitten in dezelfde situatie en beginnen binnenkort hogere studies. Hun ouders zijn allemaal huiswaarts vertrokken met de rest van het gezin. De drie hebben dus het kot vrij en genieten nog van de zee, het strand en de wijnkelder van een van hun vaders. Tijdens een avondje kampvuur op het strand verschijnt plots een aantrekkelijke jongedame, Odette, die wil gaan zwemmen, maar toch nog eerst even bij het drietal gaat zitten. Na een aantal slokken wijn trekt ze haar kleren uit en duikt het water in. De drie gaan haar achterna, het hoofd al een beetje op hol. Kort daarop stopt Odette met zwemmen en verlaat het gezelschap. ’s Anderendaags hopen de drie jongelui dat Odette terug verschijnt op het strand maar helaas. Wanneer de dag daarna Albert bij de kruidenier z’n inkopen doet, treft hij op straat onverwacht Odette. Ze wordt uitgenodigd om ‘s avonds te komen eten. De drie jonge kerels zijn in de wolken wanneer Odette ook effectief komt opdagen. Na het eten is Odette terloops erg benieuwd of de jongens weten welke vakantiehuizen in deze periode al leeg staan na het vertrek van de bewoners en of die huizen binnenin mooi zijn ingericht. De jongens blijken goed op de hoogte van het leven van de andere dorpsbewoners. De nieuwsgierigheid is alleszins gewekt en ze gaan samen kijken naar een leegstaande villa. Eens binnen stelt Odette voor om te vrijen in het echtelijk bed. Francis en Edouard rennen naar boven en leggen zich al naakt klaar, Albert aarzelt. Op dat ogenblik laat Odette twee kornuiten, Marius en Edmond, de woning binnenkomen en ze nemen onverwacht enkele foto’s van de naakte Francis en Edouard. Marius dreigt de foto’s openbaar te maken tenzij ze hem helpen enkele meubelen naar hun bestelwagen te brengen, zogezegd voor een sociale herverdeling van bezit. De drie jongens gehoorzamen, de schande van de naaktfoto’s kunnen ze missen als de pest. Na het vertrek van de bestelwagen denken Francis en Edouard er vanaf te zijn, maar enkele dagen later worden ze opnieuw gechanteerd om te helpen bij het weghalen van inboedel uit een andere villa. Tot overmaat van ramp is Albert ondertussen stapelverliefd geworden op dievegge Odette. En het lijkt wederzijds. Dit moet fout lopen…
Het gedrag van de jongeren getuigt misschien niet van voorbeeldige ethiek, maar het is een prachtig verhaal en ook aannemelijk gebracht. De meubelen worden immers weggehaald bij welstellende families die geen boterham minder zullen eten. Het is Pascal Rabatés soort pleidooi voor een betere sociale verdeling. De jonge kerels lopen echter uitsluitend in hun seksuele verkenningsperiode — het zijn de nog relatief brave jaren 1962 — hun testosteron achterna en ze laten zich strikken door een sensuele juffrouw. We zien ook het enigszins afschermen van het imago van de betere, zogezegd eerbare klasse, en de beperkte gevolgen voor hun misstap tegenover een zwaarwichtiger behandeling van de anderen. Staat dit alles wel in een juiste verhouding? Een pure liefde laat evenwel alle niet essentiële dingen terzijde.
Pascal Rabaté kennen we van andere schitterende albums, zoals De Maria van Plastic, De Feestwinkel, Leve de Branding! en Ibicus. Het in beeld brengen van thema’s die handelen over diepmenselijke contacten en relaties zit in zijn vingers. Hij werkt met een veeleer sober, fijn lijnenspel en overwegende pasteltinten in een juiste belichting. Zijn clair-obscur zorgt voor reliëf en expressie. Een geweldig album, het sleurt je mee in de belevenissen van de hoofdpersonages. Hoort bij onze top-10 van 2022.
In dit heel persoonlijke, ontroerende en oprecht vertelde verhaal vertelt Stephen Desberg over zijn eigen ouders en voornamelijk zijn moeder voordat hij geboren werd. Hij gaat opnieuw in zee met tekenaar Emilio van der Zuiden (De Autoreportages van Margot) met wie hij al het one-shot De Engelen van Auschwitz maakte.
“Monique is twintig jaar jong en droomt er alleen maar van om geëmancipeerd te zijn. In 1941 komt ze terecht in het bezette Parijs en ontdekt de roes van de hoofdstad. Ze ontmoet er Francis, trouwt in een opwelling met hem en baart Nicole. Maar Monique probeert te begrijpen hoe ze van haar eigen dochter moet houden, dit onschuldige kind dat haar van haar vrijheid berooft… Bij de Bevrijding ontmoet Monique een Amerikaanse officier en ontdekt de ware liefde. Om haar passie te kunnen uitleven, besluit de jonge vrouw al haar rechten op haar dochter op te geven en Nicole aan haar vader over te laten. Van nu af aan worden moeder en dochter gedwongen elkaar te zoeken, te missen, te vinden.”
