Smurfin, Brilsmurf, Potige Smurf en alle andere Smurfen hebben heel wat te leren over hun nieuwe vriendjes, de Meisjessmurfen, die in Het Verboden Bos leven. Wat doen ze de hele dag? Wat eten ze? En, zullen ze wel opschieten met elkaar? Onze kleine blauwe vriendjes zijn helemaal klaar voor een nieuw avontuur!

Spin-off van de film! Dit album bestaat uit vijf kortverhalen van acht pagina’s met de Smurfen en de Meisjessmurfen in de hoofdrollen.

Dupuis herlanceert de detectivereeks Harry Dickson naar het werk van de Vlaamse schrijver Jean Ray.

“Harry Dickson, de detective van mysterieuze zaken. Londen, Hammersmith-gevangenis. Baltimore Harmon, een ter dood veroordeelde, wordt geëxecuteerd met een vreemd prototype van een elektrische stoel. Het tafereel wordt door een telescoop discreet gadegeslagen door de romanschrijfster Delphina Cruyshank, vanuit een luxueuze toren die alleen voor haar toegankelijk is. Harmon zal ontsnappen na zijn executie. Cruyshank geraakt vermist… Mysterie, gesloten kamers en bovennatuurlijke gebeurtenissen. Harry Dickson krijgt een ingewikkelde zaak voorgeschoteld.

Onofrio Catacchio, die al eerder komische bewerkingen van detectiveverhalen regisseerde, tekent een respectvolle en moderne Harry Dickson, op een scenario van de bekende kinderboekenschrijfster Luana Vergari en Doug Headline, de scenarist van Max Cabanes.”

Tiende integrale van Roger Leloups Yoko Tsuno met daarin de verhalen De Tempel der Onsterfelijken, Engeltjes en Valken en De Tweeling van Saturnus, oftewel de reguliere delen 28, 29 en 30 die tussen 2017 en 2022 verschenen. In de bundeling van 200 pagina’s hoort ook weer een dossier. Deze integrale reeks heeft nu alle verschenen stripverhalen gebundeld. Roger Leloup denkt echter nog niet aan stoppen, desnoods schrijft hij weer romans als hij de avonturen van zijn Japanse heldin niet meer kan tekenen.

“In De Tempel der Onsterfelijken gaat Yoko de strijd aan met de listen van een eeuwenoude monnik die gelooft dat hij de reïncarnatie van Merlijn is. In Engeltjes en Valken redt Yoko het leven van twee kinderen in het Schotland van de jaren 1930 en neemt ze de stuurknuppel over van een Heracles om een gemummificeerde Egyptische prinses terug te brengen naar haar vaderland, niet wetende dat ze het slachtoffer is van een duivels complot. En in De Tweeling van Saturnus gaat Yoko op een missie naar Saturnus en ontdekt ze Rya, een genetisch veranderd wezen dat haar diepe geheimen te vertellen heeft.”

Vanaf dit deel is Nico De Braeckeleer (GameKeepers, De S.P.O.R.T.S. Bende) de scenarist van Nachtwacht. Peter Van Gucht heeft met onder meer Suske en Wiske, De Rode Ridder en Galaxa al voldoende op zijn bord. Steve Van Bael kiest ook voor “nieuwe uitdagingen”. Hij heeft nog de eerste tien pagina’s van het te verschijnen Nachtwacht deel 15 getekend. Patrick Van Oppen (24/7, Pieter Aspe, Quinn Novak, De Vries) neemt het van hem over. Hij werkte ook al mee aan deel 14 waarvoor Steve nog de figuren heeft getekend. Louis Clement, die al langer de tekeningen van Van Bael in inkt zet, blijft dat doen voor Van Oppens tekeningen. Ook Marloes Dekkers zorgt als inkleurster voor verdere consistentie.

Voor de tv-reeks Nachtwacht zijn er trouwens eveneens veranderingen op til. Actrice Céline Verbeeck, die ooit debuteerde als Wiske in de Suske en Wiske-verfilming De Duistere Diamant, stapt na acht jaar uit de tv-reeks en vertolkt daardoor niet langer het personage Keelin, een elf. Sophie Janssens neemt de fakkel van Céline over naast Louis Thyssen (vampier Vlad) en Giovanni Kemper (weerwolf Wilko).

Nachtwacht is een succesproduct van Studio 100 dat ook heeft geleid tot films, allerlei boeken en speciale uitgaven, theatershows, cd’s en diverse meer. De reeks gaat over de Nachtwacht, een bovennatuurlijk trio met magische krachten en hun magische raadsman Vega (vertolkt door Sven De Ridder). Zij wonen in het dorpje Schemermeer, dat tevens een portaal is waaruit vaak wezens uit de onderwereld komen, meestal in menselijke gedaante.

De inhoud van deel 14: “In de nachtmerries van Sacha, Helena, Cooper en de andere inwoners van Schemermeer duiken afgrijselijke wezens op. De Nachtmerriemonsters slagen erin om uit de dromen van de inwoners te ontsnappen en komen in Schemermeer terecht. Vlad, Wilko en Keelin moeten deze schepsels bestrijden om hun vrienden te beschermen. Maar een ad inferos heeft geen effect op hen. Hoe kan de Nachtwacht deze gevaarlijke droomwezens dan uitschakelen? Hopelijk weet Vega raad…”

In maart 2022 kondigden we een nieuwe cyclus van Soda aan die de titel Soda 80’s zou krijgen omdat het verhaal is gesitueerd in de jaren 1980 met een grimmiger toon. Bruno Gazzotti, die de reeks van Luc Warnant overnam tijdens deel 3 en er na deel 12 de brui aan gaf, is er opnieuw de tekenaar van. Na het overlijden van Tome kwam Olivier Bocquet (FRNK) als scenarist aandraven. Nadat het album concreet was aangekondigd, blijkt die titel Soda 80′s opgeheven.

Het nieuwe album speelt zich weliswaar toch af in de jaren 1980. Ook een aanpassing is dat De Bloeddorstige Dominee niet de start is van een eerder zo gepresenteerde driedelige cyclus, maar gewoon een compleet verhaal in één album is. Maar goed ook, want Gazzotti werkt eerstvolgend aan een nieuw album van Alleen dat niet meer bij Dupuis zal verschijnen. Hij weet nog niet of hij een volgende Soda over één of pas over twee jaar zal tekenen. Hoe dan ook verklaart hij zich er geweldig mee geamuseerd te hebben en is er de intentie om samen met Bocquet door te gaan.

Het album verschijnt trouwens zonder nummer. Het huidige nummer 13 van Dan Verlinden en Tome, dat nog op de ontknoping wacht, wordt nu door Dupuis beschouwd als een buitenreeksavontuur nadat in het Frans de complete reeks opnieuw is uitgegeven op een groter formaat met een nieuwe coverlay-out. Bruno Gazzotti legt uit waarom de auteurs dit van de uitgeverij hebben verkregen: “Samengevat: Soda 1 tot 12: heruitgegeven op groot formaat. Bescherming voor het werk van Tome, Warnant en in alle bescheidenheid ondergetekende. Soda jaren 1980 van Olivier Bocquet en mij: zonder nummering, we hebben hard moeten vechten met de uitgever om deze keuze gerespecteerd te krijgen en niet aan de eerste twaalf delen te raken. Soda van Tome en Dan: een compleet verhaal in twee afleveringen, zonder nummers. De heruitgave van ex-nummer 13 zal plaatsvinden wanneer de tweede aflevering voltooid is. De synopsis van Tome is klaar sinds 2019. Er zijn 30 pagina’s getekend naar het scenario van Tome, maar helaas heb ik sinds eind 2020 geen nieuws meer gehad over nieuw getekende pagina’s. Ik zou het ook op prijs stellen als jullie niet te snel oordelen zonder de details te kennen van hoe een strip wordt gemaakt — dat is altijd moeilijk, vooral als een auteur van het formaat van Tome is overleden… Bedankt voor je aandacht en interesse.”

Aanvullend kunnen we nog optekenen dat Tome zijn scenario voor het tweeluik van tekenaar Dan was uitgeschreven tot plaat 30. Dan Verlinden moest het vervolg dus zelf uitwerken. De titel was al vastgelegd: Révélations (Onthullingen), alleen volgden die onthullingen pas op het einde van het verhaal dat Tome dus nog niet had geschreven. Door erover te spreken met Tome wist Dan wel hoe het verhaal verder verloopt, zonder dat hij het door Tome bedachte einde kan recreëren. Helaas nam Tome het geheim over Soda’s drie vingers aan de ene hand ook mee in zijn graf. Door enkele van Tomes erfgenamen moest Dan Verlinden het verdere uitwerken van het slot van het tweeluik even staken tot de rechten waren uitgeklaard. Daar kreeg hij in het voorjaar van 2022 groen licht voor. Hij mocht dus verder werken aan het Soda-album. Tijdens de lange, noodgedwongen pauze pikte hij echter een ander project op, het sf-verhaal Le Maître de Singes (De Apenmeester), waaraan hij al tussen het einde van beide Soda-albums was begonnen. Deze nieuwe reeks zal bij uitgeverij Kennes verschijnen, hoewel het daar intussen serieus rommelt qua financiën. De uitgeverij is op zoek naar een nieuwe partner. Het album is op scenario van Dans jeugdvriend Joël Hemberg en voert de heldin Silo op. Een eerste album moet 64 pagina’s tellen en was voor dit jaar voorzien, zonder verdere concrete timing.

De inhoud van Soda: De Bloeddorstige Dominee: “Na een woelige nacht vol nachtmerries ontdekt Soda ’s ochtends dat hij het kruisje op zijn revers kwijt is. Hij gaat naar de plaats delict van een moord. Het slachtoffer, een prostituee met een kalenderblad op haar voorhoofd geniet — en een kruisje in haar hand — is niet dood en gilt als ze Soda ziet, omdat ze hem herkent als haar aanvaller. De misdaden stapelen zich op en de buurt vreest een nieuwe seriemoordenaar te hebben, met de bijnaam ‘de bloeddorstige dominee’… Zullen Soda’s verplichte sessie bij de therapeut hem helpen herinneren wat hij ’s nachts doet? Met dit nieuwe album hebben Bruno Gazzotti en Olivier Bocquet een grote ambitie: terugkeren naar de essentie van de reeks en iedereen eraan herinneren dat ze briljant is.”