“In de game UFO Invasion worden de bewoners van de prachtige planeet Acrix aangevallen door ruimteschepen met kwaadaardige wezens van de planeet Drachnos. Mats en Sari moeten Game Quest in om de ufo’s uit te schakelen voor de Drachs heel de planeet kunnen vernietigen en overnemen. De leider Kadzengh, aangestuurd door GameMaster Cordelia, is meedogenloos. De enige manier om de aanval van de kwaadaardige aliens te stoppen is in hun moederschip binnendringen. Lukt het de GameKeepers om de planeet Acrix te redden en de Drachs voor altijd terug te sturen naar hun thuisplaneet?”

“De Buurtpolitie-ploeg knijpt er even tussenuit en vertrekt voor een weekje op skivakantie in Oostenrijk. Ze hebben een hotel geboekt op meer dan 3.000 meter hoogte naast een gletsjer. Wat er aanlokkelijk uitzag op de website, blijkt een verlaten herberg te zijn waar volgens geruchten een vloek op rust. De vorige uitbater is er vermoord en de dader werd nooit gevonden. Erik is mateloos geïntrigeerd door het verhaal. Door de grote hoogte kan hij trouwens toch de slaap niet vatten. Hij doet ’s nachts allerlei vreemde ontdekkingen.”

“De geliefde personages in de tekeningen van Peter van Straaten bevinden zich steevast in herkenbare situaties. De kracht zit ‘m ook in de vertrouwde locaties waar alles zich afspeelt. De plek die in Van Straatens werk verreweg het meeste terugkeert bevindt zich in en om het huis. Of het nu een eerste poging tot koken is in de keuken, hitsige tieners in de slaapkamer of een echtpaar dat in de woonkamer de zoveelste fles wijn opentrekt. In Thuis maken we als het ware een rondgang door het huis aan de hand van de mooiste en leukste tekeningen.

Peter van Straaten was schrijver en tekenaar. Zijn onderwerpen zijn veel omvattend en variëren van politiek tot erotiek. De Universiteit van Leiden kende hem in 2011 een eredoctoraat toe en zijn werk werd vele malen bekroond met diverse prijzen.”

In samenwerking met De Fameuze Fanclub geeft Stribbel Strips De Schitterende Schetsen uit, een album op groot formaat in zwart-wit. Het boek bevat reproducties van tweehonderd halve pagina’s van Suske en Wiske die zijn geschetst door Luc Morjaeu voordat deze verder werden uitgewerkt door zijn studiomedewerkers. Deze luxe-uitgave verschijnt in een oplage van 200 exemplaren waarvan 100 voor de stripspeciaalzaken zijn bestemd. De prijs ligt vast op 300 euro. Daar krijg je dan wel een van de in het boek afgedrukte originelen (dus een schets van een halve pagina van Suske en Wiske) en een door Morjaeu genummerde en gesigneerde ex libris bij.

Ontluikende pure liefde

Albert is een achttienjarige die in september 1962 nog de laatste twee weken vakantie doorbrengt aan de kust van Bretagne in het vakantiehuis van zijn ouders in het dorp Kertudy. Twee vrienden, Francis en Edouard, zitten in dezelfde situatie en beginnen binnenkort hogere studies. Hun ouders zijn allemaal huiswaarts vertrokken met de rest van het gezin. De drie hebben dus het kot vrij en genieten nog van de zee, het strand en de wijnkelder van een van hun vaders. Tijdens een avondje kampvuur op het strand verschijnt plots een aantrekkelijke jongedame, Odette, die wil gaan zwemmen, maar toch nog eerst even bij het drietal gaat zitten. Na een aantal slokken wijn trekt ze haar kleren uit en duikt het water in. De drie gaan haar achterna, het hoofd al een beetje op hol. Kort daarop stopt Odette met zwemmen en verlaat het gezelschap. ’s Anderendaags hopen de drie jongelui dat Odette terug verschijnt op het strand maar helaas. Wanneer de dag daarna Albert bij de kruidenier z’n inkopen doet, treft hij op straat onverwacht Odette. Ze wordt uitgenodigd om ‘s avonds te komen eten. De drie jonge kerels zijn in de wolken wanneer Odette ook effectief komt opdagen. Na het eten is Odette terloops erg benieuwd of de jongens weten welke vakantiehuizen in deze periode al leeg staan na het vertrek van de bewoners en of die huizen binnenin mooi zijn ingericht. De jongens blijken goed op de hoogte van het leven van de andere dorpsbewoners. De nieuwsgierigheid is alleszins gewekt en ze gaan samen kijken naar een leegstaande villa. Eens binnen stelt Odette voor om te vrijen in het echtelijk bed. Francis en Edouard rennen naar boven en leggen zich al naakt klaar, Albert aarzelt. Op dat ogenblik laat Odette twee kornuiten, Marius en Edmond, de woning binnenkomen en ze nemen onverwacht enkele foto’s van de naakte Francis en Edouard. Marius dreigt de foto’s openbaar te maken tenzij ze hem helpen enkele meubelen naar hun bestelwagen te brengen, zogezegd voor een sociale herverdeling van bezit. De drie jongens gehoorzamen, de schande van de naaktfoto’s kunnen ze missen als de pest. Na het vertrek van de bestelwagen denken Francis en Edouard er vanaf te zijn, maar enkele dagen later worden ze opnieuw gechanteerd om te helpen bij het weghalen van inboedel uit een andere villa. Tot overmaat van ramp is Albert ondertussen stapelverliefd geworden op dievegge Odette. En het lijkt wederzijds. Dit moet fout lopen…

Het gedrag van de jongeren getuigt misschien niet van voorbeeldige ethiek, maar het is een prachtig verhaal en ook aannemelijk gebracht. De meubelen worden immers weggehaald bij welstellende families die geen boterham minder zullen eten. Het is Pascal Rabatés soort pleidooi voor een betere sociale verdeling. De jonge kerels lopen echter uitsluitend in hun seksuele verkenningsperiode — het zijn de nog relatief brave jaren 1962 — hun testosteron achterna en ze laten zich strikken door een sensuele juffrouw. We zien ook het enigszins afschermen van het imago van de betere, zogezegd eerbare klasse, en de beperkte gevolgen voor hun misstap tegenover een zwaarwichtiger behandeling van de anderen. Staat dit alles wel in een juiste verhouding? Een pure liefde laat evenwel alle niet essentiële dingen terzijde.

Pascal Rabaté kennen we van andere schitterende albums, zoals De Maria van Plastic, De Feestwinkel, Leve de Branding! en Ibicus. Het in beeld brengen van thema’s die handelen over diepmenselijke contacten en relaties zit in zijn vingers. Hij werkt met een veeleer sober, fijn lijnenspel en overwegende pasteltinten in een juiste belichting. Zijn clair-obscur zorgt voor reliëf en expressie. Een geweldig album, het sleurt je mee in de belevenissen van de hoofdpersonages. Hoort bij onze top-10 van 2022.

JAN GOFFIN

In dit heel persoonlijke, ontroerende en oprecht vertelde verhaal vertelt Stephen Desberg over zijn eigen ouders en voornamelijk zijn moeder voordat hij geboren werd. Hij gaat opnieuw in zee met tekenaar Emilio van der Zuiden (De Autoreportages van Margot) met wie hij al het one-shot De Engelen van Auschwitz maakte.

“Monique is twintig jaar jong en droomt er alleen maar van om geëmancipeerd te zijn. In 1941 komt ze terecht in het bezette Parijs en ontdekt de roes van de hoofdstad. Ze ontmoet er Francis, trouwt in een opwelling met hem en baart Nicole. Maar Monique probeert te begrijpen hoe ze van haar eigen dochter moet houden, dit onschuldige kind dat haar van haar vrijheid berooft… Bij de Bevrijding ontmoet Monique een Amerikaanse officier en ontdekt de ware liefde. Om haar passie te kunnen uitleven, besluit de jonge vrouw al haar rechten op haar dochter op te geven en Nicole aan haar vader over te laten. Van nu af aan worden moeder en dochter gedwongen elkaar te zoeken, te missen, te vinden.”

Reconstruction of the Fables

De viering van de vierhonderdste geboortedag van fabelschrijver Jean de La Fontaine ging in 2021 bij onze zuiderburen met heel wat luisterrijke activiteiten gepaard. Lezingen, bibliofiele edities van zijn werk en zelfs een heuse herdenkingsmunt van 10 euro vielen de man ten deel. Ook deze visuele interpretatie van illustratrice Rébecca Dautremer van zesentwintig van zijn fabels (de een al bekender dan de ander) vond haar oorsprong in dit herdenkingsjaar. De auteur katapulteerde zich in 2020 met haar versie van John Steinbecks Van Muizen en Mensen resoluut naar de eerste plaats in onze jaarlijst en sindsdien hebben we ons een groot deel van haar œuvre aangeschaft. Of ze het nu over prinsessen, yeti’s, bijbels of schattige muizen heeft, steeds weet ze ons met haar tekeningen over de streep te trekken.

Voor deze Fabels (kijk ook even hoe de titel grafisch is uitgewerkt op de cover) hanteert ze diverse stijlen die eerder karikaturaal aandoen en wat grover zijn dan pakweg haar verhalen rond Jacominus Gainsborough. Toch voorziet ze zo de levenslesjes van de La Fontaine van een extra laag maatschappijkritiek, zonder dat die daardoor een belerend vingertje meekrijgen. Jeugdschrijver Ed Franck bouwde een groot deel van zijn carrière op door hertalingen van klassiekers en levert hier een glansprestatie af. Hij weet de fabels net voldoende van de oorspronkelijke zeventiende-eeuwse gezwollenheid mee te geven, maar houdt het tegelijk toch allemaal heel toegankelijk.

Deze gouden combinatie van tijdloze levenslessen lijkt ons dus een ideale stocking filler te worden voor de komende feestdagen. Rep je dus als een haas (of een schildpad?) naar de dichtstbijzijnde boekhandel en doe er je voordeel mee!

Met zijn laatste meerluiken, over Compostela-pelgrims en wolven, was de éminence grise van de Waalse strip, Jean-Claude Servais, behoorlijk ambitieus: de letterlijk grijze verhalenverteller, die nog trouw elk jaar een album aflevert, wilde in de winter van zijn carrière nog enkele statements maken over het mensdom en ecologie. Goed bedoeld, maar niet altijd even geslaagd, want de albums komen vrij afstandelijk en prekerig over. Ook De Zoon van de Beer was niet echt beklijvend. Met zijn nieuwste, Bellem, grijpt Servais terug naar de thematiek waarmee hij bijna vijftig jaar geleden naam maakte: de folklore. En dat bevalt beter.

Wat folklore betreft, is er in de Ardennen, de Hoge Venen en de Gaume geen gebrek aan inspiratie. In Bellem komen dan ook een aantal legendes én een legendarische plek bij elkaar: er zijn de ‘duivelse’ tovenaar Bellem, de verleidelijke fee Melusine, de vier heemskinderen en het ros Bayard, maar ook het schitterende slot Reinhardstein, op de grens van de Hoge Venen en de Ardennen. Betoverd door de verhalen rond Bellem en de bijzondere sfeer van het met liefde gerestaureerde kasteel gooit Servais al deze ingrediënten in een kruidig en pittig mengsel van rebelse eigenzinnigheid.

We zijn getuige hoe ergens in de achttiende eeuw de op het kasteel opgenomen vondeling Bellem — een bastaard van de kasteelheer en een zigeunerin, een gedaante van de fee Melusine? — opgroeit, innig bevriend met de dochter des huizes, Marie-Charlotte. De jongen is ondeugend en dwars, onmogelijk christelijk op te voeden, maar een frisse bries voor de al te beschermde jonkvrouwe. Als Bellem uiteindelijk aan de deur gezet wordt, blijven de twee een vaste afspraak naleven, ondanks tegenkanting en Marie-Charlottes verstandshuwelijk. Servais maakte van de gecombineerde legendes een liefdesverhaal, doorspekt met bekende legenden over de Ardense tovenaar. De vertelling, die vele jaren bestrijkt en fragmentarisch is, vormt toch een vlot leesbaar geheel. Een epiloog waarin de auteur zelf met de verlokkingen van Melusine lijkt te worden geconfronteerd, is een open einde dat we zelf mogen invullen.

Behalve legenden heeft Servais in dit one-shot een combinatie gemaakt van wat hij het liefst tekent: het woud, schone deernen en historische locaties. En met zichtbaar genoegen. Een legendarisch album, zoals De Almanak of De Toverkol, is Bellem niet geworden, maar genietbaar is het zeker. Dat de winter nog lange moge duren!

Luxe op groter formaat van de eerste twee delen van de westernreeks Wild West. De verhalen zijn in zwart-wit afgedrukt met extra schetsdossier en een genummerde en door Jacques Lamontagne gesigneerde ex libris.

De inhoud van dit album staat ook in de in oktober verschenen hardcover integrale 14.