“Om hun tovenaarskunsten in praktijk te brengen, worden Melisande en haar nichtje Mélusine op stage naar Harreburg gestuurd om een halt toe te roepen aan de vreemde gebeurtenissen die het dorpje al geruime tijd in de ban houden. Ondanks de tegenwerking van de plaatselijke bevolking wordt het de twee al gauw duidelijk dat er meer aan de hand is dan alleen maar vreemde geluiden en spookachtige verschijningen. Voor ze het beseffen, komen ze oog in oog te staan met een oude vijand die er alles aan doet om Melisande het leven zuur te maken?

Hoewel uitgeverij Dupuis in 2019 besliste de stekker uit de reeks Melisande te trekken, zal Arcadia nog enkele jaren zoet zijn met het uitgeven van de resterende niet vertaalde albums. Met De Spookstad is Arcadia ondertussen al aan een vierde album toe rond de lotgevallen van het bevallige heksje Melisande. Tekenaar Clarke heeft de voorbije jaren zeker niet stilgezeten en werkte samen met Vincent Dugomier aan het drieluik Urbex dat bij Le Lombard verscheen.”

In deze bundeling zijn de volgende verhalen te lezen:

• Jommeke 3: De Koningin van Onderland
• Suske en Wiske 357: De Zalige Ziener
• Nachtwacht 3: Queen Halloween
• De Buurtpolitie 6: Brand! Brand!
• F.C. De Kampioenen 87: DDT op het Witte Doek
• de Kiekeboes 66: De Hoofdzaak
• De Kronieken van Amoras 7: Wie niet Horen Wil
• De Rode Ridder 273: De Duivelspenning

“De atletische Ronin Dogen vervolgt zijn reis door Japan met de jonge prinses Ymie. Zijn missie om de prinses in veiligheid te brengen, kent groot gevaar. Zoals De Shogun vermoedt, schuilt er in de Asano-clan een verrader. Wordt de valseling ontmaskerd? Geraakt de prinses veilig op de heilige bestemming? En wat heeft de toekomst voor Dogen-san in petto?

Een spannend vervolg in deze spin-offreeks van Samoerai gegarandeerd!”

Omdat lang niet alle geportretteerde historische figuren in de Franstalige versie van deze stripreeks voldoende zijn bekend bij ons, maakt Daedalus een selectie van de albums die het vertaalt. Deze biografie van de Egyptische heerser Ramses II is deel 19 in de reeks Zij Schreven Geschiedenis. In het Frans is het verschenen als deel 40.

“Geen enkele farao wordt zo glorieus herinnerd als Ramses II: een onvermoeibare bouwer, een moedige militaire leider, een goede diplomaat en een onbetwiste meester van een economische grootmacht! Het nageslacht heeft zijn heldendaden gevierd, van de Bijbel en klassieke auteurs tot de cinema en de literatuur. Terwijl deze uitzonderlijke communicator zijn stempel, door de macht en de lengte van zijn heerschappij, drukt op de geesten van de mensen… is de andere Ramses weinig bekend: de sensuele, onstuimige man, belust op erkenning. Zijn kolossale projecten verraden zowel zijn twijfels als zijn verlangen om zich te laten gelden tegen de schaduw van zijn voorouders.”

Jaren na hun breuk krijgt Louis een uitnodiging van Agathe voor een ontmoeting in het huis waar ze samenwoonden, aan de oever van de Loire. Tot zijn verbazing is hij niet de enige die is uitgenodigd. Een aantal voormalige minnaars (en een minnares) leren elkaar kennen, terwijl Agathe onzichtbaar blijft…

Zo ontspringt dit boek. Een dikke honderd pagina’s lang stroomt Frankrijks grootste rivier gezapig, maar onverstoorbaar en soms zelfs dodelijk tussen de overpeinzingen van de personages. Onvoorspelbaar en verraderlijk, een beetje zoals Agathe. “Ze maakt een kalme indruk, je denkt haar te kennen, maar ze doet wat ze wil”, zegt een buurman. De rivier of Agathe? Een bron van ergernis aanvankelijk voor Louis, die ook kennismaakt met Agathes dochter (die de zijne zou kunnen zijn) en kleindochter, maar tegen de monding van het boek lijkt hij met de gang van het leven verzoend, als de stroom die zich mengt met de zee. “Kan een rivier die over zichzelf vertelt, ook iets over onszelf vertellen?”

Zoals de bekroonde film met de ironische titel uit 1988 toont Louis’ verhaal — met een dramatische, maar toch ook weer ontroerende eindnoot — dat la vie helemaal geen long fleuve tranquille is. De nuchtere Louis, die toch zelden zonder een glas wijn aangetroffen wordt, leert in de aanwezigheid van de immer fluisterende rivier te luisteren en te kijken, te beleven en te voelen. Al gaat dat luisteren niet vanzelf: “Waarnaar? Ik hoor niets.”

Étienne Davodeau is in Loire op zijn meest poëtisch, maar toch ook heel aards, geaard op de oever van de waterloop. Met talloze aquareltekeningen van taferelen rond, in en op de rivier in alle seizoenen en stemmingen roept hij in deze rustig kabbelende strip inzichten op die woorden niet kunnen uitdrukken. Waardoor je sneller dan verwacht meedrijft in het boek. Zoals de stroom een machtig boek.

KOEN DRIESSENS

“Suus en Sas zijn niet alleen elkaars beste vriendinnen, maar ook die van hun lezers. Ze worden ook wel ‘de grappigste tweeling van Nederland’ genoemd. Toch zijn de twee heel verschillend. Sas begaat de grootste blunders en is altijd op zoek naar leuke jongens, terwijl Suus te verlegen is om die ene ware om een date te vragen. Intussen maakt Sas zich niet populair bij de leraren op school, iets waar de hardwerkende Suus altijd om kan lachen.

In dit alweer vijfentwintigste album logeren Suus en Sas bij Sam, ontpopt Sas zich als liefdesexpert, krijgt Suus haar date met de friethunk en presenteert de tweeling het Suus & Sas-journaal.”

Tussen 2020 en 2024 namen Alain Henriet en Yann ons mee naar het Amerika van de Drooglegging, de maffia en de Ku Klux Klan om fictieve en non-fictieve intriges te vertellen over de zwarte pilote met indiaans bloed Bessie Coleman, een van de eerste Amerikaanse piloten in de burgerluchtvaart en de eerste vrouw van Afro-Amerikaanse afkomst die voor een stuurknuppel zat.

De complete vierdelige reeks wordt nu door Khani gebundeld in een luxe integrale van 240 pagina’s in zwart-wit op groot formaat (30,5 x 40,5 centimeter). De oplage bedraagt slechts 100 genummerde en gesigneerde exemplaren. Bij de strip hoort een katern van 18 pagina’s met schetsen en illustraties. De vier oorspronkelijke covers zijn gereproduceerd op vier bijgevoegde drieluiken van 90 centimeter breed en er zitten ook nog twee ex librissen bij.

Wist je dat het Franse topmuseum het Louvre een eigen stripreeks heeft? In samenwerking met de Franse uitgeverij Futuropolis maken internationale stripauteurs uiteenlopende stripverhalen waarin het museum een rol van betekenis vervult. Expo’s met originelen uit de albums worden dan telkens in het Louvre georganiseerd. Diverse titels raken ook vertaald. Eerder al verschenen De Wachters van het Louvre (2015) van Jiro Taniguchi bij Scratch Books, Moeder met Kind (2020) van Christian Lax bij Daedalus en Atan van Kea (2022) van Judith Vanistendael bij Oogachtend. De meeste vertalingen verschijnen bij Stichting Zet.El, ooit de uitgever van het stripinformatieblad ZozoLala. Na IJstijd (2014) van Nicolas de Crécy, De Hemel boven het Louvre (2017) van Bernar Yslaire en Jean-Claude Carrière en De Krachten van het Vourlé (2019) van Marc-Antoine Mathieu volgt nu De Schele Hond, een 144 pagina’s tellende hardcover in zwart-wit van Étienne Davodeau. Die kennen we van onder meer Het Grondrecht, Luchtwegen, Lulu, De Onwetenden, De Stroman en De Val.

Het verhaal kent de volgende inhoud: “Fabien is suppoost in het Louvre. Sinds kort heeft hij een relatie met Mathilde. Haar familie wil Fabien per se een schilderij laten zien dat al decennialang op zolder staat te verstoffen, gemaakt door hun voorvader Gustave. Het blijkt een weinig imposant doek van een schele hond. Zou dat niet prachtig staan aan de muur van het Louvre? Fabien wil zijn schoonfamilie niet teleurstellen, maar hij ontdekt al snel dat hij dat beter wel had kunnen doen.”