François Schuiten is gestopt met het tekenen van strips. De Terugkeer van Kapitein Nemo is dan ook geen strip, noch is het helemaal nieuw werk. Het album is een collectie niet eerder gepubliceerde illustraties rond Jules Verne die Schuiten tekende voor de Franse stad Amiens, waar de Franse romanschrijver heeft gewoond.
Het boek is op te vatten als een geïllustreerd verhaal, zoals De Archivaris. Voor een deel van het verhaal helpt Laurent Durieux, de inkleurder van Schuitens Blake en Mortimer-verhaal De Laatste Farao, maar nog bekender als filmaffiche-illustrator. Het idee van het boek is dat kapitein Nemo in Amiens belandt. Behalve de zwart-witillustraties die Schuiten al had gemaakt, tekende hij ook nog extra illustraties zodat Benoît Peeters, de scenarist van De Duistere Steden, er een coherent verhaal rond kon schrijven.
“De Duistere Steden in de voetsporen van Jules Verne! Een hybride wezen duikt op uit het water. De Nautipus, deels dierlijk wezen, deels onderwatervaartuig, vervoert een man met geheugenverlies. Waar brengt dit kleine vaartuig hem heen, terwijl het langs min of meer bekende plaatsen reist? ‘Kapitein… Ik was kapitein. Ik ben kapitein Nemo…’ Door middel van indrukwekkende zwart-wit beelden volg je het wedervaren van de held uit Jules Vernes romans Twintigduizend Mijlen onder Zee en Het Mysterieuze Eiland, voor wie Schuiten en Peeters een nieuwe lotsbestemming creëerden. Dit prachtig vormgegeven boek is een mix van strip, geïllustreerde vertelling en het verhaal van Verne zelf, ooit neergestreken in Amiens. Daar verrijst binnenkort een monumentaal bronzen beeld van de Nautipus… De auteurs van De Duistere Steden brengen een onvergetelijk personage opnieuw tot leven!”
“In het Delft van de zeventiende eeuw zijn alle ware kleuren verdwenen en worden vervaardigde kleuren verkocht tegen belachelijk hoge prijzen. Hierdoor zijn de kleuren alleen beschikbaar voor de mensen die het kunnen betalen en wordt de kloof tussen arm en rijk duidelijker zichtbaar dan ooit. Als getuige van wat deze kleurengekte met de samenleving doet, probeert de jonge Jacob de ware kleuren terug te brengen. Hierbij krijgt hij hulp uit onverwachte hoek.
Delfts Grauw is de graphic novel van het verhaal dat in 2018 de Harland Awards gewonnen heeft. Getekend door Bibi van Leeuwen, bekend van de graphic novel Dwaallicht.”
“De reis van Red gaat verder in deel 7. Op Cerise Island is het enorm spannend! Juist als de slechte Elite Vier de strijd lijken te winnen, duikt Red opeens op, de jonge Pokémon Trainer die eerder was verdwenen! Intussen reizen Yellow en Blaine naar het hart van Cerise Island. Daar vinden ze Lance, de leider van de Elite Vier met zijn leger van machtige Draak-type Pokémon. In dit boek lees je hoe het afloopt met de avonturen van Yellow, Red en hun vrienden in die wonderbaarlijke wereld waar Pokémon leven!”
“We schrijven eind jaren 1960. Ook in het Amerikaanse stadje Nowhere heeft de flowerpower haar intrede gedaan: lange haarlokken, psychedelische trips en jongeren op zoek naar de zin van het leven, zijn niet meer weg te denken uit het straatbeeld. T-Bone, Fat Mad en Carillon besluiten hun zorgeloze leventje in te ruilen voor de oorlog in Vietnam. Terwijl de jongemannen zich met veel moed en vooral veel opportunisme naar het woelige strijdtoneel in de tropen begeven, proberen de andere Nowheristen — al dan niet met succes — hun eigen dromen te realiseren aan het thuisfront.
Met Minitrip naar de Hel komt er een eind aan de soms bizarre en wenkbrauwfronsende belevenissen van de inwoners van Nowhere. Vier albums lang (waarvan drie bij Arcadia) zorgden de verbeelding van Jean-Luc Cornette en de tekeningen van Michel Constant voor een onvergetelijke roadtrip doorheen de tijd in een niet zo gewoon Amerikaans stadje.”
Drie jaar na Indulfania publiceert Brecht Evens (Het Amusement, Ergens Waar Je Niet Wil Zijn, De Liefhebbers, Panter) zijn nieuwste strip De Bondgenoten bij Oogachtend. Dat wordt meteen een tweeluik waarvan het vervolg in 2025 moet verschijnen. Deel 1 telt alvast een kleine 300 pagina’s en verschijnt begin februari 2024.
Onze man Koen Driessens mocht het al lezen en heeft de in Parijs wonende Brecht bij zijn laatste komst naar België, in Brussel, geïnterviewd. Ze moesten even een rustiger plekje opzoeken omdat Brecht voortdurend werd aangeklampt. Hij lijkt blijkbaar sterk op een Franse rapper. Hoe dan ook een interview én uiteraard een album om naar uit te kijken.
De inhoud: “Alles lijkt kalm aan de Bretonse kust, maar Arthur en zijn vader geloven dat ze op de frontlijn leven van de onverbiddelijke oorlog tussen Goed en Kwaad. Ze worden begluurd door vermomde vijanden en ontvangen boodschappen van mysterieuze medestanders. Ze bouwen hun huis om tot een versterkte bunker en vormen hun lichaam en geest in de vaardigheden van het ondergronds verzet. Wanneer zijn vader niet thuiskomt van een geheime vergadering, schiet de tienjarige Arthur in actie.”
Openhartig autobiografisch werk over een jonge, uitermate functionele alcoholiste, gepresenteerd met humor door de New Yorkse Julia Wertz.
“Dit boek opent met de desastreuze afloop van een trip naar Puerto Rico waarbij Julia midden in de wildernis verbijsterd naar de gehuurde Jeep staart, die ze net heeft gecrasht. Vanaf hier springt het verhaal terug in de tijd naar het begin van haar vijf jaar lange gevecht met alcoholisme, inclusief groepstherapie, terugvallen, relaties met slechte afloop en een onaangekondigde uitzetting uit haar appartement in New York. Niet het typische verhaal van een verslaving die in een rechte lijn van de bodem van de put naar volkomen herstel leidt. Onmogelijke Mensen schetst een veel realistischer beeld. Wertz beschrijft met onverschrokken openheid en humor de frustrerende weg van vallen en opstaan.”
“Kaylan Saro (°1997) studeerde in 2022 af aan LUCA School of Arts, Brussel, richting beeldverhaal/illustratie. Hij volgt momenteel zijn laatste jaar Lerarenopleiding. In 2022 won Saro de Plastieken Plunk met Elke Dag Goelag. Sinds de herfst van 2023 vrolijkt hij Humo op met zijn TTT-strookjes.
Saro’s debuutalbum Fatum Mundi is een visuele en narratieve rollercoaster. Fatum Mundi is een associatieve strip, waarin bewust een duidelijke verhaallijn ontbreekt. Saro hanteert een veelvoud aan stijlen en laat het tekenplezier van elke pagina spatten. Een tekenplezier waaraan ook menig lezer/kijker zijn hart ophaalt. Kaylan Saro, een naam om in het oog te houden!”
Samuel Verdi is een jongeman die met zichzelf in knoop zit. Hij is vijfendertig en nog steeds vrijgezel. Hij belt daarom al acht jaar steeds op zijn verjaardag naar zijn ex-lief Armelle die hij maar niet uit zijn hoofd kan zetten bij gebrek aan een nieuwe vriendin. Zoals iedereen wel eens doet, overloopt hij zijn leven om te achterhalen hoe het zover is kunnen komen. Heeft hij wel telkens de juiste stappen gezet? In zijn hunkering naar minstens een gesprekspartner draait hij het vroegere telefoonnummer van het ouderlijk huis en krijgt een tienjarige knaap aan de lijn die ook Samuel heet. Geleidelijk aan beseffen beiden dat ze met hun jongere en hun respectievelijk oudere ik aan het praten zijn. Het worden telkens geanimeerde gesprekken waarbij de jonge Samuel het erg middelmatige toekomstbeeld van zijn oudere ik begint te betreuren. Deze reactie geeft de volwassen Samuel een boost om zich te herpakken en zelfs zijn oorspronkelijke intentie om schrijver te worden terug op te nemen. Op het werk voert hij ondertussen, zonder de kantjes eraf te lopen, onderdanig de opdrachten uit van zijn autoritaire baas, Paul Détant. Op een bepaald ogenblik gaat hun firma, Doggydog – Mode voor honden, een partnership aan met een Chinese firma waardoor er een nieuwe grote markt voor hen open gaat. Juffrouw Li-Na wordt voorgesteld als de Chinese projectleider en verbindingspersoon tussen Parijs en China. Zij zal zich een aantal maanden inwerken in de firma Doggydog en Samuel krijgt de taak haar hierbij te begeleiden. Hij vindt haar best een aantrekkelijke vrouw en probeert een afspraakje te maken…
Het album, oorspronkelijk uit 2021 in het Frans en bekroond met de Prix Landerneau, is getekend door Grégory Panaccione. Het is gebaseerd op een roman van Cyril Massarotto. Panaccione heeft al meerdere albums getekend, onder meer het tekstloze Un Océan d’Amour, La Petite Lumière, de reeks Chronosquad en een paar albums van Donjon Antipode. Dit is zijn eerste album dat uitgegeven werd in het Nederlands en er mogen gerust nog meer albums vertaald worden. In dit interview wordt alvast Un Océan d’Amour bij Lauwert Uitgeverij aangekondigd.
Panaccione heeft een leuke expressieve tekenstijl met soms karikaturale uitvergrotingen om iemands gemoedstoestand weer te geven. Het doet een beetje denken aan Christophe Blain, Blutch en soms Jean-Marc Reiser, maar steeds met een positief menselijke ondertoon. De authentieke sfeerschepping van Samuels dakappartement en de Parijse omgeving is knus schilderachtig.
Het is een geweldige vondst om hoofdpersonage Samuel, die behoefte heeft aan een klankbord, te laten telefoneren met het ouderlijk huis en alzo met zijn jongere ik gedachten te laten uitwisselen. Op die manier overpeinst hij vroegere gebeurtenissen en gedragingen om ze dan anders te laten aanvoelen of te relativeren.
Iemand Om Mee te Praten is een verhaal waarin velen zich zullen herkennen wiens pad niet altijd even rimpelloos is verlopen vanaf de jeugdjaren, zowel qua studie en werk als liefde en partnerkeuze. De moeilijkheid om tijdens of na de puberteit de juiste richting in te slaan, een keuze te maken en te weten wat men wil van het leven. Het is een heilzame boodschap om toch de positieve kant te zien van gebeurtenissen die in eerste instantie als desastreus of ongelukkig werden bevonden wanneer men alle elementen eens rustig op een rijtje zet. Het toont ook aan hoe belangrijk oprecht eerlijke gesprekken zijn om iemand te leren kennen en te waarderen.
Een heel mooi album, zowel inhoudelijk als grafisch. Nu al te onthouden voor de eindejaarslijstjes.
Heel wat veelbelovende albums blijven onvertaald op de plank staan. Deze Identiteitsstoornis verscheen oorspronkelijk als de Franstalige trilogie Milo (2007-2011). Het is een futuristische politiethriller die zich situeert in Los Angeles in 2030. Met deze vertaling komt het echte 2030 echter wat te dichtbij — denk maar eens aan het design van de auto’s bijvoorbeeld — en plots bevinden we ons dus in 2050! Het moet wel geloofwaardige sciencefiction blijven natuurlijk.
Criminagent Milo Deckman is getuige van een moord op een vrouw. De identificatie in het mortuarium zorgt voor een verrassing. Het rechteroog zegt Flora Nesbitt, vrouw van professor en chemisch onderzoeker Jan Nesbitt, terwijl het linkeroog beweert dat het om Amélie Cinil, vrouw van tandchirurg Camille Cinil, gaat. Alle twee de heren beweren dat het hun vrouw is… Een echtgenote dus met op zijn minst een dubbelleven. Meneer Nesbitt lijkt nog het minst te treuren. Als hij zijn ontdekking maar kan verkopen aan drugsbaas Ramos. Synthetische drugs, met deze formule kan hij schatrijk worden. Hallo, in 2050? Wij hebben wel de tv-serie Breaking Bad gezien en mogen dus kenners genoemd worden. Crystal meth maken wij in ons bad! En wat met die gevaarlijke synthetische drug fentanyl bijvoorbeeld? Toch ook kunstmatig geproduceerd in een lab! Lauwert Uitgeverij had dit album toch beter wat vroeger vertaald.
Philippe Scoffoni tekende al Exo (2018 in het Engels) en Neoforest Cocto Citadelle (2023 in het Frans). Toch maar eerst even nakijken of we deze plotten niet overschatten. Auteur Benoît Rivière schreef Missy (2006 in het Frans) en Gevangenen (2022). Scoffoni gebruikt sobere kleuren. We merken weinig variatie in de gezichten, wel veel rimpels en plooien.
Een gouden tip is natuurlijk de firma Dreams & Trips. We halen meteen een lidkaart en als we dan toch een keertje klinisch sterven, kiezen we voor een “tijdelijke dood”-procedure. Ja hoor, ook in 2024!
Start van het sf-tweeluik waarvan het vervolg in maart verschijnt. Scenarist Olivier Vatine is een voormalige tekenaar van de sf-reeks Aquablue waarvan co-scenarist Régis Hastière ook enkele albums heeft geschreven. Tekenaar Patrick Boutin-Gagné kennen we van onder meer De Orde van de Drakenridders, Samoerai Origine en Terrence Trolley.
“Ze hebben gezworen hun krachten te bundelen en die te gebruiken om de gemeenschap te dienen. Zij zijn de Helden van het Volk. Wanneer een Chinese misdaadorganisatie, die tientallen jaren geleden werd uitgeroeid, plotseling uit haar as herrijst en een mysterieuze moordenaar een bloedbad aanricht in de straten van Shanghai, staan er nieuwe handhavers van de wet op met ongekende krachten: zij krijgen de bijnaam Helden van het Volk.”
Het one-shot Anne Bonny vertelt het tumultueuze leven van een piratenlegende. Franck Bonnet (De Piraten van Barataria) werkt momenteel zelf ook aan een strip over de in 1697 in Ierland geboren piraat. Het duo Alessandro Ranghiasci en Matteo Mastragostino zet haar neer als een vrouw met een tragische achtergrond uit een rijke familie die gedreven wordt door wraak en passie met een focus op haar emancipatie.
“Als dochter van een rijke Ierse advocaat was Anne Bonny allesbehalve voorbestemd voor de piraterij. Gedreven door een onverzadigbare dorst naar vrijheid zette ze echter al snel koers aan de zijde van de mythische Calico Jack Rackham. Vanaf dat moment beleefde ze de sensatie van het grote avontuur en werd ze een legende…”
In het Frans zit de reeks inmiddels aan deel 35. Arboris haalt weer wat achterstand in. De integrale reeks, die de reguliere delen tot deel 25 bundelt, is sinds 2021 in tien delen compleet. Deze integrales bundelen enkel de klassieke albums die tot 1988 werden uitgegeven. Heel wat jaren daarna (in 2002 in het Frans, in 2013 pas in het Nederlands) maakte de luchtvaartreeks een comeback en is ze opnieuw geland bij Arboris.
“Tanguy en Laverdure zijn weer terug bij het beroemde Escadrille van de ooievaars. Tijdens een van hun patrouilles gaat het ernstig mis, als een medepiloot plotseling krankzinnig lijkt te zijn geworden en het vuur opent op het verkeer op een snelweg. Omdat de Franse overheidsdienst die dit voorval moet onderzoeken een verkeerd spoor volgt, gaan Tanguy en Laverdure zelf op speurtocht, onder andere in Engeland waar een piloot ook vreemde dingen heeft gedaan. Ze beginnen te vermoeden dat de piloten iets ingespoten is, maar hebben niet door dat Laverdure daar inmiddels ook slachtoffer van is geworden. Pas als ook Laverdure zich oncontroleerbaar gaat gedragen wordt dat duidelijk, maar dan komt Tanguy voor een dilemma te staan: moet hij zijn vriend uitschakelen?”
In december 2022 lanceerde Arboris de reeks Durango – De Jonge Jaren, een spin-off van de bekende western Durango waarin een jongere versie van de held wordt opgevoerd. Roman Surzhenko (van diverse spin-offs van Thorgal) is er de tekenaar van op scenario van Yves Swolfs.
De inhoud: “Texas, 1882. Een rondzwervende jongen is bij toeval getuige van de moord op drie cowboys, en weet zelf maar net te ontsnappen aan de moordenaar, een beroepskiller die gebruik maakt van een karabijn met daarop een soort verrekijker. De jongeman, die zich Durango zal gaan noemen, wordt in dienst genomen door de grootste veehouder van de streek, voor wie de drie cowboys werkten, en ontdekt al snel dat hij daardoor betrokken raakt bij een bloedige oorlog tussen veefokkers. Ook zijn er telkens conflicten met de indianen, terwijl er bovendien een groep geologen rondzwerft, die onderzoek doet voor een opdringerige mijnbouwmaatschappij…”
In 1969 vertelde Édouard Aidans de beproevingen van een popmuziekgroep, De Terrifics, in twee korte verhalen gepubliceerd in Kuifje. Deze verschenen als reclame voor het jeansmerk Salik. BD Must, die intussen de complete reeks De Familie Kleester van Aidans uitgaf in vier integrales, bundelt beide verhalen van De Terrifics in een softcoverabum van 16 pagina’s. De oplage bedraagt 300 genummerde exemplaren.
