“Emma en Charlotte worden stilaan volwassen, en lijken uit te groeien tot uitstekende dansers! De zussen krijgen te maken met de complexiteit van relaties. Tijdens het dansen beseffen ze: als je je hart op het podium wilt voelen kloppen, moet het ook naast het podium kloppen… Charlotte doet een auditie voor een tv-serie over ballet. Ze heeft maar twee dagen om te repeteren, terwijl Maël net dan naar Parijs trekt om zijn geluk te beproeven aan het Conservatorium. Is er een toekomst voor hen weggelegd, zo ver uit elkaar? Ondertussen zijn Emma en haar bende ook aan het repeteren, want een van de beroemdste hiphopwedstrijden ter wereld komt eraan. Maar wanneer Jake, Emma en Swann zich inschrijven voor een extra hiphopworkshop, lijkt de groep uit elkaar te vallen…”
Silvester hanteert een andere nummervolgorde dan de Franse reeks, die al uit 49 delen bestaat. Het Nederlandse deel 24 is in feite het Franse deel 20. Het is getekend door Denys, die we nog kennen van zijn deelname aan de conceptreeksen Casus en Zeven en de minireeksen Halloween, In de Nacht en Precinct 77.
“1955. Na spanningen tussen de VS en China als gevolg van Amerikaanse interventie in Diên Bien Phu treffen anti-Chinese pogroms de Aziatisch-Amerikaanse gemeenschap. Niet lang daarna komt een jonge en rijke Chinese vrouw het kantoor van privédetective Lawrence S. Ivory binnen gestruind om hem te vragen haar vermiste vader te vinden…”
Ook verkrijgbaar als collectors edition (100 exemplaren) met linnen rug, andere cover, schets- en artdossier van 8 extra pagina’s en gesigneerde A4-ex libris.
“Nog steeds onderweg, komt marshal Bass te weten dat zijn baas, kolonel Helena, vastzit in een stad die is getroffen door een dodelijke epidemie. En die stad, gelegen op de oever van een woeste rivier, wordt tot overmaat van ramp belegerd door een Amerikaanse legereenheid met aan haar hoofd een man die dorst naar wraak op Helena. Alleen door samen te werken met zijn aanvankelijke vijanden, de Rangers, kan River Bass hopen levend weg te komen uit de hel… van Hell Paso.”
“Parijs, 1904. Inspecteur Gosselin is erachter gekomen wie er achter de gewelddadige aanvallen op enkele Parijse notabelen zit. In de kronkelende steegjes van Père-Lachaise zal hij ontdekken dat de bron van de haat van de belager dertig jaar eerder ontsprong, tijdens de laatste dagen van de Commune van Parijs, toen de Versaillais en de Federalen beiden de rijkdommen van de Bank van Frankrijk begeerden.”
Een nieuwe samenwerking tussen Philippe Delzenne en Marc Legendre. Van dit album komt ook een speciale versie met extra dossier uit met aangepaste cover. Het speciale album is uitgegeven voor het Nationaal Park Hoge Kempen – Lieteberg, “waar bijen veel bloemen vinden om lekkere honing te maken”. Het dossier vertelt meer over de bijen op Lieteberg en wat je er allemaal kan beleven. De oplage van dit softcoveralbum is beperkt en kost 8,99 euro.
“De voorraad honing in Zonnedorp is op. Nergens nog een druppel of een kruimel te bespeuren. Jommeke en Filiberke lopen naar boer Snor om hun voorraad aan te vullen, maar die zit in zak en as. Een zwerm gemene Aziatische hoornaars is ervandoor met de voorraad honing van zijn bijtjes. De arme diertjes zijn doodsbang en durven hun korf niet meer uit te komen. Maar zonder bijen geen honing! Wat nu?”
Van het duo achter De Verborgen Geschiedenis en de tekenaar van Marshal Bass.
“Sinds het begin der tijden is de dood slechts een overgang. Voor de Reizigers is de dood geen einde, maar een begin. De zigeuners weten dat al sinds mensenheugenis. Voor Berg is dit echter volledig nieuwe informatie. Samen met Lee, een speciaal agent die beweert dat ze vroeger z’n partner was, wordt hij naar een alternatieve Aarde getransporteerd. Berg herinnert zich echter niets van zijn verleden. Wat is waarheid en wat wordt hem voorgelogen? In de oneindige werelden die voorbij de dood liggen lijkt Berg alvast geen onbekende te zijn.”
Nadat we in Ze Noemden Hem Rooie (2017), een one-shot van Robbedoes zónder Robbedoes kennismaakten met Juliette kreeg het door Yves Sente en Laurent Verron bedachte meisje haar eigen stripreeks. Ze Noemden Hem Rooie werd in 2021 opnieuw gelanceerd als Mademoiselle J. deel 1 en tegelijk verscheen bij Dupuis deel 2 dat zich negen jaar later afspeelt, in 1938. Verron en Sente koesterden het plan om Juliette als journalist verschillende momenten uit de twintigste-eeuwse geschiedenis te laten beleven. In andere bronnen lazen we dat deel 3 het laatste album zou zijn, ook nog steeds in de communicatie van Standaard Uitgeverij, die strips van Dupuis vertaalt, maar dit klopt helemaal niet. Het vierde deel staat zelfs al aangekondigd op de backcover van het album. Ook Verron sprak dit tegen. Hij meldde ons: “Dit is zeker niet haar laatste avontuur. Ik sta op het punt om aan deel 4 te beginnen, dat zich afspeelt in de jaren 1950. Als het goed wordt ontvangen door het publiek, willen Yves Sente en ik het leven van Juliette voortzetten tot het einde van de twintigste eeuw…”
Net als in intussen heel wat Robbedoes-spin-offs zien we Juliette in deel 3 óók tijdens de Tweede Wereldoorlog terug, maar in dit geval is het een aanleiding voor een zoektocht die zich na de oorlog afspeelt. Het album telt 64 pagina’s en titel luidt Tot het Einde van de Wereld.
“De Tweede Wereldoorlog brak uit en op 14 juni 1940 trok het Duitse leger Parijs binnen. Juliette zette haar werk voort als verslaggeefster voor de ondergrondse krant Libération. Er werd jacht gemaakt op Joden en het duurde niet lang voordat Léa Vollak, Juliette’s beste vriendin, samen met haar hele familie werd gearresteerd. Juliette stond machteloos en moest wachten tot het einde van de oorlog om haar vriendin te redden, die was gedeporteerd en vervolgens als vermist werd opgegeven. En daarvoor aarzelt ze niet om tot het einde van de wereld te gaan.”
Voordat Steve Cuzor en Yves Sente een duo vormden voor het magnifieke one-shot Een Ster van Zwart Katoen uit 2018 was dit eerst een project waarvoor Grzegorz Rosinski was gevraagd. Na dat 176 pagina’s tellende one-shot toog Cuzor de voorbije jaren in zijn eentje aan het werk voor een nieuw one-shot dat voor de collectie Vrije Vlucht van Dupuis is bestemd.
De Strijd van Henry Fleming is een album van 152 pagina’s naar het werk van de Amerikaanse journalist en schrijver Stephen Crane (1871-1900). Hij brak door met The Red Badge of Courage uit 1895, vertaald als De Vuurdoop van Henry Fleming en ook als Het Teken van Moed. Als naturalistisch schrijver beschreef hij daarin op indringende wijze de ervaringen van een jonge soldaat tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Het boek werd in 1951 verfilmd door John Huston.
De strip is een vrije bewerking van het boek waarin Steve Cuzor zich vooral richt op het deconstrueren van het begrip heldendom. Het album wordt als volgt voorgesteld: “Terwijl de slag waar al weken naar werd uitgekeken voor morgen is aangekondigd, wordt de jonge Henry Fleming, een achttienjarige vrijwilliger in de Noordelijke infanterie, overmand door twijfel. Hij herinnert zich zijn laatste gesprek met zijn moeder, die zijn beslissing afkeurde. Hij deelt zijn angsten ook met zijn kamergenoot, Jim Conklin. De stoere Gaillard verzekert hem dat ook hij het slagveld kan ontvluchten als andere strijdmakkers hetzelfde doen. Dus wanneer de volgende dag de strijd losbarst op de vlaktes van Virginia, verschillende soldaten de strijd en een zekere nederlaag verlaten, weet Henry niet wat hij moet doen.”
In 2024 bestaat de stripreeks XIII veertig jaar en dat wordt gevierd met een extra deel van XIII Mystery in softcover en hardcover van 64 pagina’sdat deel 14 in de spin-offreeks is. Jean Van Hamme levert hiervoor opnieuw een bijdrage door terug te keren naar zes nevenpersonages uit de reeks XIII. Voor elk van die personages tekent een andere uitgenodigde tekenaar het verhaaltje van telkens enkele pagina’s. Enkele van de nevenpersonages die we in het nieuwe album zullen zien, zijn Maria Isabel, Padre Jacinto en Kelly Brian. Met dit album sluit Jean Van Hamme “definitief” de spin-off XIII Mystery af waarvan tot op heden al meer dan 1,5 miljoen exemplaren zijn verkocht. Hij levert antwoorden op vragen als: onder welke omstandigheden werd Eleanor Davis-Brown, Agent XX, ontmaskerd? Hoe zag Lullaby’s leven eruit, tussen de Minneapolis Hot Dance en haar eigen vestiging in Mexico? Zal XIII meer over haar verleden te weten zijn gekomen na een gesprek met een van haar oude universiteitsvrienden? En is hij echt wie hij zegt dat hij is?
Philippe Xavier tekent de cover en het langste verhaal. Hij maakt je deelgenoot van zijn opdracht: “Ik had het geluk om een kort verhaaltje te krijgen over een episode die me echt interesseerde. Gelukkig, want anders had ik dit project waarschijnlijk niet aangenomen. Ik ga opnieuw de Zuid-Amerikaanse toer op, want ik mag opnieuw Maria tekenen in Costa Verde. Voor Maria is de XIII die me het meest beviel. Ik teken XIII die aankomt in Costa Verde, rechtstreeks uit Cuba. Zijn gezicht heeft dan nog geen plastische chirurgie ondergaan. Ik teken dus de enige echte XIII, net zoals Mœbius (Jean Giraud, nvdr) hem twee prentjes heeft getekend in De Ierse Versie.”
Philippe Xavier was in 2018 al eens actief voor de reeks XIII met deel 13b, Het Onderzoek 2, een album van 32 pagina’s met teksten en korte strips op scenario van Van Hamme. Voor XIII Mystery deel 14 krijgt hij dus het gezelschap van vijf collega’s. Dat is ten eerste Iouri Jigounov, de huidige tekenaar van de hoofdreeks XIII. Ook Joël Callède (de scenarist van Damocles, High Security), Gontran Toussaint (Louisiana), Mikaël (Bootblack, Giant) en Alain Henriet (Black Squaw, Berentand, Golden Cup)leveren bijdrages aan de korte verhalen.
Enrico Marini outte zichzelf eveneens als een van de tekenaars door begin september 2023 op zijn sociale media een foto te delen met een pagina in potlood waarop Jones en XIII te herkennen zijn. Hij is echter een van de tekenaars die in een extra katern een hommage leveren, samen met Éric Henninot, Alcante, François Boucq, Richard Guérineau, Dominique Bertail, Olivier TaDuc, Olivier Grenson, Colin Wilson, Jean-Pierre Pécau en Corentin Rouge.
Derde en meteen ook laatste album met korte verhalen van Michel Vaillant. Op de 64 pagina’s voeren Daytona, Indianapolis, Ford, Chevrolet, Chaparral, NASCAR, Dragster, Can-Am en andere autosportthema’s de boventoon. Ze spelen zich alle in de jaren 1970 af. Sommige korte verhalen zijn opnieuw ingekleurd en een verhaal van twee pagina’s verschijnt voor het eerst in het Nederlands nadat het eind jaren 1970 exclusief voor een Duits tijdschrift was getekend. Denis Lapière levert bij de gebundelde verhalen een kritische achtergrondschets. Alle verhalen zijn het werk van Jean Graton, de bedenker van de reeks.
Tussen twee albums van Jeremiah, Hermanns langst lopende stripreeks, heeft hij altijd ruimte voor andere stripverhalen. Voor hem is de western Duke alweer oud nieuws (het laatste deel verscheen begin 2023). Voor zijn nieuwste project Brigantus duikt hij terug de geschiedenis in, met name in een tijdperk dat hij in de eerste twee albums van Jugurtha al in beeld bracht: het oude Rome.
Brigantus is de titel van meteen een tweeluik dat Hermann voor Le Lombard voorbereidde op scenario van zijn zoon Yves H. die het als volgt voorstelde: “Deze keer gaan we naar het Schotland dat het Romeinse Rijk probeerde te onderwerpen. Tevergeefs, zoals we weten. Geplaagd, uitgeput en afgeslagen door de formidabele Picten, zullen de Romeinse legioenen er nooit in slagen die regio van de wereld te onderwerpen. Als legionair met een onzekere afkomst die hem de vijandigheid en spot van zijn kameraden oplevert, probeert Melo een identiteit voor zichzelf te smeden in een tweedelig verhaal dat zal worden gepubliceerd door Le Lombard.”
Melo is kort voor Melonius Britannicus, de naam van een krijger vol met vragen en die zoekt naar zijn identiteit binnen het XXe Romeinse Legioen. “Iedereen in de centurie kent Melonius Brigantis, bijgenaamd ‘de Pict’. Hij is een monster, een moordmachine. Hij is de verpersoonlijking van de barbarij die de Romeinse legioenen komen bestrijden in Schotland. Maar na een bijzonder bloedige veldslag, ligt het lot van het handvol overlevenden in de handen van de man die ze altijd op afstand hebben gehouden. En Jupiter alleen weet wat er zich in het hoofd van de Pict afspeelt…”
Volgens een historische specialist in onze vriendenkring is de titel Brigantus trouwens een “oerdomme fout”. Dat moet Brigantes zijn, de werkelijke naam van een Keltische volksstam uit Engeland. We hebben dit zowel Yves Sente als de uitgeverij laten weten, maar ondanks Sentes zorg om het alsnog te laten verbeteren, houdt Le Lombard vast aan Brigantus omdat de “us”-uitgang nu eenmaal Romeinser kinkt.
Tweede one-shot van Thorgal in de in februari 2023 gelanceerde reeks Thorgal Saga. Wendigo is het werk van Corentin Rouge en Fred Duval als opvolger van Vaarwel Aaricia door Robin Recht. Wendigo speelt zich af na de terugkeer van de personages uit Zuid-Amerika in Tussen Aarde en Licht, deel 13 van Grzegorz Rosinski en Jean Van Hamme.
De inhoud van het verhaal: “Thorgal, Aaricia en Jolan zijn op weg naar huis vanuit het land Qâ, wanneer ze midden in een conflict tussen het Watervolk en het Bosvolk terechtkomen. Hun respectieve goden zijn razend en niets kan nog een oorlog voorkomen. Behalve misschien als er een pijl, gesneden uit het hout van de Levensboom, op de geduchte Wendigo wordt afgeschoten. Om Aaricia te redden, die zwanger is en gewond, heeft Thorgal geen andere keus dan partij te kiezen en zijn leven eens te meer op het spel te zetten voor de menselijke waanzin.”
Corentin Rouge is de tekenaar van onder meer de vierdelige reeks Rio en het straffe one-shot Juarez. Fred Duval kennen we voornamelijk van reeksen als Wonderball, Carmen McCallum, Travis, Hauteville House, Uur U, Nevada, West Legends en de topper Zwarte Waterlelies. Rouge en Duval maakten samen ook het XIII Mystery-album over Calvin Wax. Ze werkten dus opnieuw samen voor Thorgal Saga.
In eerdere updates maakten we ook andere samenwerkingen bekend. De komende jaren mag je je nog verwachten aan albums door Mohamed Aouamri en Antoine Ozanam, Christophe Bec en Valérie Mangin, Roman Surzhenko en Yann. Daarnaast zijn nog andere duo’s en auteurs gevraagd.
Slot van het tweeluik. Ook verkrijgbaar als luxe met andere cover, linnen rug en een door Olivier Dauger gesigneerde ex libris (100 exemplaren).
“De Tuskegee Airmen, dat waren de zwarte Amerikaanse piloten die zich onderscheidden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Als gewezen held van de luchtmacht zou je de rest van je dagen een rustig leventje moeten kunnen leiden. Maar in 1969 geldt dat niet voor Robert Hoffman, een voormalige Tuskegee, die wordt belaagd door de spoken uit zijn verleden, in een zuidelijke staat waar de beruchte Klu-Klux-Klan het voor het zeggen heeft.”
